Read the Bible

¹ En toen de koning met Haman tot den maaltijd kwam, dien koningin Ester bereid had,² sprak de koning ook op dezen tweeden dag tot Ester, toen hij wijn gedronken had: Wat verzoekt gij, koningin Ester, opdat men het u geve? En wat begeert gij? Al was het de helft des koninkrijks, het zal geschieden.³ Toen antwoordde koningin Ester en zeide: Indien ik genade bij u gevonden heb, o koning en indien het den koning behaagt, zo geef mij mijn leven ter wille van mijne bede, en mijn volk ter wille van mijn verzoek.⁴ Want wij zijn verkocht, ik en mijn volk, om verdelgd, gedood en omgebracht te worden. En ware het, dat wij tot knechten en dienstmaagden verkocht werden, zo zou ik zwijgen, en de vijand zou den koning niet schaden.⁵ Toen sprak koning Ahasveros en zeide tot koningin Ester: Wie is hij en waar is hij, die het in zijne gedachte durft nemen om dat te doen?⁶ En Ester zeide: De vijand en wederpartijder is deze boosaardige Haman. Toen verschrikte Haman voor den koning en de koningin.

⁷ En de koning stond op van den maaltijd en van den wijn, in zijne gramschap, en ging in het voorhof van het huis; en Haman stond op en bad koningin Ester om zijn leven, want hij zag, dat zijn ondergang door den koning besloten was.⁸ En toen de koning terug kwam uit het voorhof van het huis in de zaal, waar men gegeten had, lag Haman op het rustbed, waarop Ester zat. Toen sprak de koning: Wil hij ook de koningin geweld aandoen bij mij in huis? Toen dat woord uit des konings mond ging, bedekte men Haman het aangezicht.⁹ En Harbona, een der kamerdienaars voor den koning, zeide: Zie, er staat een boom voor het huis van Haman, vijftig el hoog, dien hij gemaakt heeft voor Mordechai, die ten nutte des konings gesproken heeft. En de koning zeide: Dat men hem daaraan hange.¹⁰ Alzo hing men Haman op aan den boom, dien hij voor Mordechai gemaakt had; toen werd des konings toorn gestild.