Read the Bible

¹ En hij zeide ook ene gelijkenis tot hen om te leren, dat men altijd moet bidden en niet moede worden,² zeggende: Er was een zeker rechter in ene stad, die God niet vreesde en geen mens ontzag.³ En er was ene zekere weduwe in die stad, die kwam tot hem zeggende: Verschaf mij recht tegenover mijne wederpartij.⁴ En hij wilde een tijd lang niet; maar daarna dacht hij bij zichzelven: Hoewel ik God niet vrees en geen mens ontzie,⁵ nochtans, omdat deze weduwe mij zoveel moeite maakt, zal ik haar recht verschaffen, opdat zij ten laatste niet kome en mij op het gezicht sla.⁶ Toen zeide de Heer: Hoort wat de onrechtvaardige rechter zegt.⁷ En zou dan God ook geen recht doen aan zijne uitverkorenen, die dag en nacht tot hem roepen, en zal hij te langzaam voor hen zijn?⁸ Ik zeg u: Hij zal hun schielijk recht doen. Doch wanneer des Mensen Zoon komen zal, zal hij ook het geloof vinden op de aarde?

⁹ En hij zeide tot sommigen, die zich overtuigd hielden, dat zij rechtvaardig waren, en de anderen verachtten, deze gelijkenis:¹⁰ Twee mensen gingen opwaarts in den tempel om te bidden; de een was een Farizer, de ander een tollenaar.¹¹ De Farizer stond, en bad bij zichzelven aldus: Ik dank u, God, dat ik niet ben gelijk de andere mensen, rovers, onrechtvaardigen, overspelers, noch ook gelijk deze tollenaar;¹² ik vast tweemaal in de week, en geef de tienden van al wat ik heb.¹³ En de tollenaar stond van verre, en wilde zelfs zijne ogen niet opheffen ten hemel, maar sloeg op zijne borst, zeggende: God, wees mij zondaar genadig!¹⁴ Ik zeg u: Deze ging af gerechtvaardigd naar zijn huis meer dan gene; want wie zichzelven verhoogt, die zal vernederd worden en wie zichzelven vernedert, die zal verhoogd worden.

¹⁵ En zij brachten ook jonge kinderen tot hem, opdat hij hen zou aanraken; en toen de jongeren dat zagen, bestraften zij hen.¹⁶ Maar Jezus riep hen tot zich, en zeide: Laat de kinderen tot mij komen, en weert hen niet; want derzulken is het rijk Gods.¹⁷ Voorwaar, ik zeg u: Wie het rijk Gods niet ontvangt als een kind, zal er niet inkomen.

¹⁸ En een overste vraagde hem, zeggende: Goede Meester, wat ik doen, opdat ik het eeuwige leven berve?¹⁹ En Jezus zeide tot hem: Wat noemt gij mij goed? Niemand is goed dan de enige God.²⁰ Gij weet de geboden wel: "Gij zult geen overspel doen; gij zult niet doden; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis spreken; gij zult uwen vader en uwe moeder eren."²¹ En hij zeide: Dit alles heb ik onderhouden van mijn jeugd af.²² Doch toen Jezus dit hoorde, zeide hij tot hem: En ding ontbreekt u nog: verkoop al wat gij hebt en geef het den armen, zo zult gij een schat in den hemel hebben; en kom en volg mij.²³ Maar toen hij dit hoorde, werd hij treurig; want hij was zeer rijk.²⁴ Toen nu Jezus zag, dat hij treurig geworden was, zeide hij: Hoe bezwaarlijk zullen de rijken in het rijk Gods komen!²⁵ Het is lichter, dat een kameel door een naaldenoog ga, dan dat een rijke in het rijk Gods komt.²⁶ Toen zeiden zij, die dit hoorden: Wie kan dan zalig worden?²⁷ Doch hij zeide: Wat bij de mensen onmogelijk is, is mogelijk bij God.²⁸ Toen zeide Petrus: Zie, wij hebben alles verlaten en zijn u gevolgd.²⁹ En hij zeide tot hen: Voorwaar, ik zeg u: Niemand is er, die zijn huis verlaat, of ouders of broeders, of huisvrouw of kinderen, om het rijk Gods,³⁰ die niet veel meer zal weder ontvangen in dezen tijd, en in de toekomende wereld het eeuwig leven.

³¹ En hij nam tot zich de twaalve, en zeide tot hen: Zie, wij gaan op naar Jeruzalem, en het zal alles volbracht worden wat door de Profeten geschreven is van des Mensen Zoon.³² Want hij zal overgeleverd worden aan de heidenen, en hij zal bespot en mishandeld en bespuwd worden,³³ en zij zullen hem geeselen en doden; en op den derden dag zal hij weder opstaan.³⁴ Maar zij verstonden daar niets van, en die woorden waren hun verborgen, en zij begrepen niet wat er gezegd was.

³⁵ En het geschiedde, toen hij nabij Jericho kwam, dat er een blinde aan den weg zat en bedelde.³⁶ En toen hij het volk hoorde, dat voorbijging, vraagde hij wat dat was.³⁷ Toen zeiden zij hem, dat Jezus van Nazaret daar voorbijging.³⁸ En hij riep, zeggende: Jezus, gij zoon Davids, ontferm u over mij!³⁹ En die vooraan gingen bestraften hen, opdat hij zwijgen zou; maar hij riep zoveel te meer: Gij, zoon Davids, ontferm u over mij!⁴⁰ En Jezus stond stil en beval, dat men den man tot hem zou brengen. En toen hij nabij gebracht was, vraagde hij hem,⁴¹ zeggende: Wat wilt gij, dat ik u doen zal? Hij zeide: Heer, dat ik ziende mag worden.⁴² En Jezus zeide tot hem: Word ziende! Uw geloof heeft u geholpen.⁴³ En terstond werd hij ziende, en volgde hem, en prees God. En al het volk, dat ziende, loofde God.