Read the Bible

¹ Factum est autem in sabbato secundo, primo, cum transiret per sata, vellebant discipuli ejus spicas, et manducabant confricantes manibus.² Quidam autem pharisæorum, dicebant illis : Quid facitis quod non licet in sabbatis ?³ Et respondens Jesus ad eos, dixit : Nec hoc legistis quod fecit David, cum esurisset ipse, et qui cum illo erant ?⁴ quomodo intravit in domum Dei, et panes propositionis sumpsit, et manducavit, et dedit his qui cum ipso erant : quos non licet manducare nisi tantum sacerdotibus ?⁵ Et dicebat illis : Quia dominus est Filius hominis etiam sabbati.⁶ Factum est autem in alio sabbato, ut intraret in synagogam, et doceret. Et erat ibi homo, et manus ejus dextra erat arida.⁷ Observabant autem scribæ et pharisæi si in sabbato curaret, ut invenirent unde accusarent eum.⁸ Ipse vero sciebat cogitationes eorum : et ait homini qui habebat manum aridam : Surge, et sta in medium. Et surgens stetit.⁹ Ait autem ad illos Jesus : Interrogo vos si licet sabbatis benefacere, an male : animam salvam facere, an perdere ?¹⁰ Et circumspectis omnibus dixit homini : Extende manum tuam. Et extendit : et restituta est manus ejus.¹¹ Ipsi autem repleti sunt insipientia, et colloquebantur ad invicem, quidnam facerent Jesu.¹² Factum est autem in illis diebus, exiit in montem orare, et erat pernoctans in oratione Dei.¹³ Et cum dies factus esset, vocavit discipulos suos : et elegit duodecim ex ipsis (quos et apostolos nominavit) :¹⁴ Simonem, quem cognominavit Petrum, et Andream fratrem ejus, Jacobum, et Joannem, Philippum, et Bartholomæum,

¹⁵ Matthæum, et Thomam, Jacobum Alphæi, et Simonem, qui vocatur Zelotes,¹⁶ et Judam Jacobi, et Judam Iscariotem, qui fuit proditor.¹⁷ Et descendens cum illis, stetit in loco campestri, et turba discipulorum ejus, et multitudo copiosa plebis ab omni Judæa, et Jerusalem, et maritima, et Tyri, et Sidonis,¹⁸ qui venerant ut audirent eum, et sanarentur a languoribus suis. Et qui vexabantur a spiritibus immundis, curabantur.¹⁹ Et omnis turba quærebat eum tangere : quia virtus de illo exibat, et sanabat omnes.²⁰ Et ipse elevatis oculis in discipulis suis, dicebat : Beati pauperes, quia vestrum est regnum Dei.²¹ Beati qui nunc esuritis, quia saturabimini. Beati qui nunc fletis, quia ridebitis.

²² Beati eritis cum vos oderint homines, et cum separaverint vos, et exprobraverint, et ejicerint nomen vestrum tamquam malum propter Filium hominis.²³ Gaudete in illa die, et exsultate : ecce enim merces vestra multa est in cælo : secundum hæc enim faciebant prophetis patres eorum.²⁴ Verumtamen væ vobis divitibus, quia habetis consolationem vestram.²⁵ Væ vobis, qui saturati estis : quia esurietis. Væ vobis, qui ridetis nunc : quia lugebitis et flebitis.²⁶ Væ cum benedixerint vobis homines : secundum hæc enim faciebant pseudoprophetis patres eorum.²⁷ Sed vobis dico, qui auditis : diligite inimicos vestros, benefacite his qui oderunt vos.

²⁸ Benedicite maledicentibus vobis, et orate pro calumniantibus vos.²⁹ Et qui te percutit in maxillam, præbe et alteram. Et ab eo qui aufert tibi vestimentum, etiam tunicam noli prohibere.³⁰ Omni autem petenti te, tribue : et qui aufert quæ tua sunt, ne repetas.³¹ Et prout vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis similiter.³² Et si diligitis eos qui vos diligunt, quæ vobis est gratia ? nam et peccatores diligentes se diligunt.³³ Et si benefeceritis his qui vobis benefaciunt, quæ vobis est gratia ? siquidem et peccatores hoc faciunt.³⁴ Et si mutuum dederitis his a quibus speratis recipere, quæ gratia est vobis ? nam et peccatores peccatoribus fÅ“nerantur, ut recipiant æqualia.³⁵ Verumtamen diligite inimicos vestros : benefacite, et mutuum date, nihil inde sperantes : et erit merces vestra multa, et eritis filii Altissimi, quia ipse benignus est super ingratos et malos.³⁶ Estote ergo misericordes sicut et Pater vester misericors est.³⁷ Nolite judicare, et non judicabimini : nolite condemnare, et non condemnabimini. Dimitte, et dimittemini.³⁸ Date, et dabitur vobis : mensuram bonam, et confertam, et coagitatam, et supereffluentem dabunt in sinum vestrum. Eadem quippe mensura, qua mensi fueritis, remetietur vobis.³⁹ Dicebat autem illis et similitudinem : Numquid potest cæcus cæcum ducere ? nonne ambo in foveam cadunt ?⁴⁰ Non est discipulus super magistrum : perfectus autem omnis erit, si sit sicut magister ejus.⁴¹ Quid autem vides festucam in oculo fratris tui, trabem autem, quæ in oculo tuo est, non consideras ?⁴² aut quomodo potes dicere fratri tuo : Frater, sine ejiciam festucam de oculo tuo : ipse in oculo tuo trabem non videns ? Hypocrita, ejice primum trabem de oculo tuo : et tunc perspicies ut educas festucam de oculo fratris tui.⁴³ Non est enim arbor bona, quæ facit fructus malos : neque arbor mala, faciens fructum bonum.⁴⁴ Unaquæque enim arbor de fructu suo cognoscitur. Neque enim de spinis colligunt ficus : neque de rubo vindemiant uvam.⁴⁵ Bonus homo de bono thesauro cordis sui profert bonum : et malus homo de malo thesauro profert malum. Ex abundantia enim cordis os loquitur.⁴⁶ Quid autem vocatis me Domine, Domine : et non facitis quæ dico ?⁴⁷ Omnis qui venit ad me, et audit sermones meos, et facit eos, ostendam vobis cui similis sit :⁴⁸ similis est homini ædificanti domum, qui fodit in altum, et posuit fundamentum super petram : inundatione autem facta, illisum est flumen domui illi, et non potuit eam movere : fundata enim erat super petram.⁴⁹ Qui autem audit, et non facit, similis est homini ædificanti domum suam super terram sine fundamento : in quam illisus est fluvius, et continuo cecidit : et facta est ruina domus illius magna.⁵⁰ Hic est panis de cælo descendens : ut si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.⁵¹ Ego sum panis vivus, qui de cælo descendi.⁵² Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in æternum : et panis quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita.⁵³ Litigabant ergo Judæi ad invicem, dicentes : Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum ?⁵⁴ Dixit ergo eis Jesus : Amen, amen dico vobis : nisi manducaveritis carnem Filii hominis, et biberitis ejus sanguinem, non habebitis vitam in vobis.⁵⁵ Qui manducat meam carnem, et bibit meum sanguinem, habet vitam æternam : et ego resuscitabo eum in novissimo die.⁵⁶ Caro enim mea vere est cibus : et sanguis meus, vere est potus ;⁵⁷ qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.⁵⁸ Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem : et qui manducat me, et ipse vivet propter me.⁵⁹ Hic est panis qui de cælo descendit. Non sicut manducaverunt patres vestri manna, et mortui sunt. Qui manducat hunc panem, vivet in æternum.

⁶⁰ Hæc dixit in synagoga docens, in Capharnaum.⁶¹ Multi ergo audientes ex discipulis ejus, dixerunt : Durus est hic sermo, et quis potest eum audire ?⁶² Sciens autem Jesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli ejus, dixit eis : Hoc vos scandalizat ?⁶³ si ergo videritis Filium hominis ascendentem ubi erat prius ?⁶⁴ Spiritus est qui vivificat : caro non prodest quidquam : verba quæ ego locutus sum vobis, spiritus et vita sunt.⁶⁵ Sed sunt quidam ex vobis qui non credunt. Sciebat enim ab initio Jesus qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.⁶⁶ Et dicebat : Propterea dixi vobis, quia nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre meo.⁶⁷ Ex hoc multi discipulorum ejus abierunt retro : et jam non cum illo ambulabant.⁶⁸ Dixit ergo Jesus ad duodecim : Numquid et vos vultis abire ?⁶⁹ Respondit ergo ei Simon Petrus : Domine, ad quem ibimus ? verba vitæ æternæ habes :⁷⁰ et nos credidimus, et cognovimus quia tu es Christus Filius Dei.⁷¹ Respondit eis Jesus : Nonne ego vos duodecim elegi : et ex vobis unus diabolus est ?