Read the Bible

¹ Zebrali tedy Filistyni wszytki swe wojska w Afek, a Izraelczycy położyli się z obozem w Ain, które było w Jezrael.² A tak książęta filistyńskie ciągnęli po stu i po tysiącu, a Dawid z ludem swem szedł nazad z Achisem.³ I rzekły książęta filistyńskie: Cóż nam po tych Hebrejczykoch? A odpowiedział im Achis: Azaż nie to jest Dawid, sługa Saula, króla izraelskiego, który jest przy mnie przez niemały czas i owszem, przez kilka lat? I nie doświadczyłem go w niczem, od onego czasu, jako do mnie przyszedł, aż do dnia tego.⁴ I rozgniewały się książęta filistyńskie nań, a rzekli k niemu: Odeśli tego człowieka, a niechaj się wróci do miejsca swego, na któremeś go przełożył. Niechajże z nami nie chodzi na wojnę, by snadź nie był nieprzyjacielem naszem w bitwie. Bo jakoż snadniej może przyjdź ku łasce pana swego? Jedno gdyby mu odniósł głowy ludu tego.⁵ Azaż nie ten jest Dawid, któremu śpiewano tańcując: Poraził Saul swych tysiąc, a Dawid swych dziesięć tysięcy.

⁶ A tak Achis wezwał ku sobie Dawida i rzekł k niemu: Świadczę żywem Panem, iżeś jest u mnie dobry a wierny, a podoba mi się towarzystwo twe w obozie, gdyżem cię niwczym złym nie doświadczył od onego czasu, jakoś do mnie przyszedł, aż i do dnia tego, jedno iż u książąt nie masz łaski.⁷ A przetoż teraz wróć się, a idź w pokoju, a nie czyń nic, coby się podobać nie miało książętom filistyńskiem.⁸ I rzekł Dawid ku Achisowi: Cóżem uczynił, a coś znalazł we mnie, służebniku twem, od onego dnia, jakom jest przy tobie, aż i do tego czasu, iżbych nie miał idź a walczyć przeciw nieprzyjaciołom króla, pana mojego.⁹ Lecz Achis odpowiedział Dawidowi: Znamci ja, iżeś ty jest dobry przed oczyma mojemi jako anioł Boży. Ale książęta filistyńskie mówią: Nie chcemy, aby z nami szedł ku bitwie.¹⁰ A przetoż wstań barzo rano i słudzy pana twego, którzy z tobą przyszli. Idźcie precz skoro się pocznie rozedniewać.¹¹ Wstawszy tedy Dawid z ludem swem barzo rano, wrócił się do ziemie filistyńskiej. A Filistyni ciągnęli ku Jezrael.