Read the Bible

¹ Roku dwudziestego trzeciego za panowania Joasa, syna Ochozjasza, króla judzkiego, królował Joachaz, syn Jehu w Samarjej nad Izraelem przez siedmnaście lat.² I dopuszczał się złości przed Panem naśladując grzechów Jeroboama, syna Nabatowego, który lud izraelski przywiódł ku grzechu i nie odchylił się od nich.³ A tak Pan w popędliwości swojej rozgniewał się przeciw Izraelowi i podał je w ręce Hazaela, króla syryjskiego i w ręce Benadada, syna jego po wszytek czas.⁴ Ale Joachaz modlił się Panu i wysłuchał go Pan. Abowiem widział utrapienie izraelskie, którym je trapił król syryjski.⁵ Tedy dał Pan Izraelitom wybawiciela, a wyszli z mocy Syrjanom i mieszkali synowie izraelscy w przybytkoch swych jako przedtym.⁶ A wszakoż nie poniechali grzechów domu Jeroboamowego, który lud izraelski przyprawił ku grzechowi i naśladowali ich, a k temu też został i gaj w Samarjej.⁷ Abowiem Joachazowi nie zostało z ludu więcej, jedno pięć dziesiąt jezdnych i dziesięć wozów i dziesięć tysięcy pieszych. Gdyż król syryjski tak je był wytracił, a prawie w proch pomłócił.⁸ Ale insze sprawy Joachazowe i wszytko co czynił i moc jego, to wszytko jest napisano w kronikach królów izraelskich.⁹ A tak Joachaz zasnął z ojcy swymi i pogrzebion jest w Samarjej. A królował po nim Joas, syn jego.

¹⁰ Potym roku trzydziestego i siódmego za panowania Joasa, króla judzkiego, począł królować Joas, syn Joachazów nad Izraelem w Samarjej przez szesnaście lat.¹¹ I czynił złość przed oczyma Pańskimi, nie uchylając się od żadnych grzechów Jeroboama, syny Nabatowego, w które wprawił Izraelczyki, ale ich naśladował.¹² Ine wszytkie sprawy Joasowe, które czynił i moc jego, jako walczył z Amazjaszem, królem judzkim, ty są spisane w kronikach królów izraelskich.¹³ Zasnął potym Joas z ojcy swymi. A po nim osiadł stolicę jego Jeroboam. I pogrzebion jest Joas w Samarjej z królami izraelskimi.¹⁴ Na ten czas Elizeusz wpadł w niemoc, w której i umarł, a szedł do niego Joas, król izraelski i płacząc nad nim mówił: Ojcze mój, ojcze mój, wozie izraelski i jezdni jego.¹⁵ Tedy mu rzekł Elizeusz, aby wziął łuk i strzały. A także wziął łuk i z strzałami.¹⁶ Potym rzekł ku niemu: Weźmi w ręce twe łuk. I wziął. Tedy Elizeusz przyłożył ręce swe do rąk królewskich.¹⁷ I rzekł mu, aby otworzył okno ku wschodu słońca. A gdy otworzył rzekł ku niemu Elizeusz: Strzelże. I strzelił. Potym rzekł: Strzała wybawienia od Pana, a strzała wybawienia przeciw Syrianom. Abowiem porazisz je w Afek aż na głowę.¹⁸ I rzekł po wtóre, aby wziął strzały. A gdy je on wziął, tedy rzekł ku królowi: Uderz w ziemię. I uderzył król trzy kroć, a potym przestał.¹⁹ Tedy się rozgniewał nań mąż Boży i rzekł: Miałeś uderzyć pięć, abo sześć kroć, bo byś był poraził Syryjczyki aż na głowę, a teraz je jedno trzykroć porazisz.

²⁰ Potym umarł Elizeusz i pogrzebion jest. A drugiego roku wpadli żołnierze moabscy do ziemie.²¹ A w ten czas niektórzy sprawowali pogrzeb człowiekowi jednemu. A ujźrzawszy wojsko ono, wrzucili go do grobu Elizeuszowego. Który, gdy był wrzucon, a dotknął się kości Elizeuszowych, ożył i wstał na nogi swoje.²² Ale Hazael, król syryjski, trapił lud izraelski po wszytek czas Joachazów.²³ I zmiłował się Pan nad nimi. A zmiłowawszy się, obrócił się ku nim dla przymierza swego, które uczynił z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem, a nie wytracił ich, ani ich wyrzucił od oblicza swego aż do tego czasu.²⁴ Umarł tedy Hazael, król syryjski. A po nim królował Benadad, syn jego.²⁵ A tak potym Joas, syn Joachazów, pobrał miasta pod Benadadem, synem Hazaelowym, które był wydarł z rąk Joachazowi, ojcu jego przez walkę. A poraził go trzykroć Joas i przywrócił miasta Izraelowi.