Read the Bible

¹ A słowo Pańskie jest do mnie podane tym sposobem:² Synu człowieczy, prorokuj przeciw prorokom izraelskim, którzy prorokują, a mów do tych, którzy serca swego wymysły opowiadają: Słuchajcie słowa Pańskiego.³ Tak mówi Pan: Biada szalonym prorokom, którzy idą za duchem swoim, a nic nie widzą.⁴ O Izraelu! Prorocy twoi są jako liszki leśne.⁵ Wy nie przychodziliście na upadłe miesca, a nie poprawowaliście parkanu domu izraelskiego, abyście stali w szyku w dzień Pański.⁶ Próżne rzeczy prorokują i kłamstwa przepowiedają mówiąc: Pan mówi, gdyż ich Pan nie posyłał, a wżdy oni twierdzą powieści swoje.⁷ Izaliście nie widzieli próżnego widzenia? Izażeście nie opowiedali wieszczby kłamliwej? A wżdy mówicie: Pan mówi, anom ja nie mówił.⁸ A przetoż tak mówi Pan Bóg: Iż próżności mówicie, a fałsz prorokujecie, przetoż ja wam tak grożę, mówi Pan.⁹ Ręka moja będzie nad proroki, którzy widzą próżność, a przepowiedają kłamstwa, nie będą w zebraniu ludu mego, ani będą więcej wpisani w księgi izraelskie, nie wnidą do ziemie izraelskiej, a dowiecie się, żem ja jest Pan Bóg.

¹⁰ A przetoż, iż zdradzali lud mój mówiąc: Pokój, ano nie masz pokoju; jeden ścianę budował, a drudzy ją zarównywali wapnem nieczynionym.¹¹ Mówże do tych, którzy ją narównywają nieczynionem wapnem, iż się ona obali, bo spadnie deszcz wielki, a kamienie gradowe potłuką ją i gwałtowny wiatr rozwali ją.¹² Otóż tedy upadła ściana, izali do was nie będą mówić: Gdzież jest wapno, któremeście ją narównywali?¹³ A dlatego Pan Bóg tak mówi: Ja w popędliwości mojej gwałtowny wiatr puszczę, a przyjdzie deszcz obfity w gniewie moim i kamienie gradowe w rozgniewaniu moim ku zepsowaniu jej.¹⁴ I podwrócę ścianę, którąście wywiedli złem wapnem i obalę ją aż na ziemię, a odkryją się grunty jej i upadnie, a wy dowiecie się, iżem ja jest Pan.¹⁵ I wykonam gniew mój nad ścianą i nad tymi, co ją wywiedli złym wapnem, a rzekę do was: Jużci dalej nie masz ściany, ani murarzów jej.¹⁶ To jest proroków izraelskich, którzy prorokują w Jeruzalem i przepowiedają mu widzenie pokoju, gdyż pokoju nie masz, mówi Pan.

¹⁷ Ty też synu człowieczy obróć twarz swą do córek ludu twojego, które prorokują wymysły serca swojego i prorokuj przeciw im.¹⁸ A mów: Tak powieda Pan Bóg: Biada tym, które szyją wezgłówka pod pachy ramion wszytkich, czyniąc podwiki na głowy wszego ludu, aby łowiły dusze. Izali nie wy łowicie dusz ludu mojego? A ty dusze, które macie, izali je zachować możecie?¹⁹ Izali mię ohydzicie u ludu mojego dla garzści jęczmienia, a dla kęsa chleba? Abyście zabiły dusze, które nie miały umrzeć, a ożywiły dusze, które żyć nie miały, kłamając ludem mym, który słucha kłamstwa?²⁰ A dlategoż tak mówi Pan Bóg: Oto gniewam się na wasze wezgłówka, którymi łowicie dusze ku zatraceniu. Stargnę je z ramion waszych, a wypuszczę dusze, które wy łapacie, na stracenie ich.²¹ Ja też sam podwiki wasze rozedrę, a wybawię lud mój z rąk waszych, a już ich dalej nie będziecie łowić rękami waszymi i dowiecie się, żeciem ja jest Pan.²² Abowiem wy strwożyliście ręce sprawiedliwego fałesznie, któregom ja sam nie trwożył, a zmocniliście ręce niesprawiedliwego, aby się nie nawrócił od swych złych zwyczajów, obiecując mu, iż będzie żył.²³ A przetoż już więcej nie będziecie widać próżności, ani żadnej wieszczby opowiedać będziecie, bo ja wybawię lud mój z rąk waszych, a dowiecie się, iżem ja jest Pan.