Read the Bible

¹ Ręka Pańska była nade mną, a wywiodła mię w duchu Pańskim i postawiła mię wpośród pola, które było kości pełne.² I rozkazał mi: Idź wszędy w koło imo nie, a oto było ich niemało na polu i już były barzo wyschły.³ Rzekł tedy tak do mnie: Synu człowieczy, izali kości ty ożywią? A jam rzekł: Ty wiesz Panie Boże.⁴ A on rzekł do mnie: Prorokuj tym kościam, a mów k nim: Kości suche, słuchajcie słowa Pańskiego!⁵ Tak mówi Pan Bóg kościam tym: Oto ja w was przywodzę ducha, a będziecie ożywione.⁶ I obłożę was żyłami, a ciałem was przyoblokę i przyodzieję was skórą, a włożę w was duszę, a żyć będziecie i dowiecie się, żeciem ja jest Pan.⁷ Prorokowałem tedy tak jako mi rozkazano, a stał się trzask, gdym prorokował i oto drżenie ziemie, a schodziły się kości, każda ku kości swojej.⁸ I ujzrałem, a oto na nich żyły i mięso porosło, a obleczone są skórą po wierzchu. Ale duch nie był w nich.⁹ Rzekł potym Pan do mnie: Prorokuj synu człowieczy, mówiąc duchowi: Tak mówi Pan Bóg: Od czterech wiatrów przyjdź duchu, a natchni oto ty pobite, a żyć będą.¹⁰ Prorokowałem tedy jako mi rozkazał, a wstąpił w nie duch i były ożywione i stanęły na nogach swoich, zastęp barzo wielki.¹¹ I rzekł ku mnie: Synu człowieczy, kości oto ty wszytki, dom izraelski są, oto mówią: Wyschły kości nasze, a zginęła nadzieja nasza, bo i sami jesteśmy wycięci.¹² A dlategoż prorokuj a mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto ja otworzę groby wasze, a wywiodę was z waszych grobów, o ludzie mój i przywiodę was do ziemie izraelskiej.¹³ I dowiecie się, żeciem ja jest Pan, gdy ja otworzę groby wasze, a wywiodę was z grobów waszych, o ludu mój.¹⁴ Położę w was ducha mojego, a będziecie żyć i dam wam odpoczywać w ziemi waszej i poznacie, żem ja jest Pan, którym mówił i czynił to, mówi Pan Bóg.

¹⁵ Zatym się stało słowo Pańskie ku mnie w ten sposób:¹⁶ Ty synu człowieczy, weźmi sobie jedno drewno, a napisz na nim Judowi i synom izraelskim towarzyszom jego. Weźmi też drugie drewno, a napisz na nim Józefowi drewnu Efraimowemu i wszytkiemu domowi izraelskiemu towarzyszom jego.¹⁷ Złóżże tedy jedno z drugiem, abyć się stały jednem drewnem i będą jednem w rękach twoich.¹⁸ A gdyby cię spytali synowie ludu twego mówiąc: Izali nam nie oznajmisz, co się przez ty rzeczy znaczy tobie?¹⁹ Tedy im powiesz: Tak mówi Pan Bóg: Oto ja wezmę drewno Józefowe, które jest w ręku Efraimowych i pokolenia izraelskie, towarzysze jego, a one z nimi społu złożę z drewnem judowym i uczynię z nich jedno drewno, a będą jedno w rękach moich.²⁰ Niechajże będą drewna, na których napiszesz w rękach twych przed oczyma ich.²¹ Mówże tedy do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto ja biorę syny izraelskie spośród poganów, do których byli zaszli i zgromadzę je zewsząd, a przyprowadzę je do ziemie ich.²² A uczynię je jednym narodem na ziemi, na górach izraelskich i będzie nad nimi wszytkimi jeden król królował, a już więcej nie będą dwa narody, ani się dalej rozdzielą na dwie królestwie.²³ Nie będą się dalej plugawić w bałwaniech swoich i w obrzydłościach swoich, ani w przestępstwach swoich, bo ja wybawię je z każdego mieszkania ich, gdzie zgrzeszyli i oczyścię je i będą ludem moim, a ja Bogiem ich.²⁴ A sługa mój, Dawid, królem ich będzie, a jeden pasterz będzie ich wszytkich i w sądziech moich chodzić będą, a zachowywać i czynić będą rozkazania moje.²⁵ Będą mieszkać w ziemi, którąm ja dał słudze mojemu Jakubowi, w której mieszkali ojcowie waszy, a oni w niej mieszkać będą i synowie ich i synowie synów ich aż na wieki. A Dawid sługa mój będzie książęciem ich na wieki.²⁶ Uczynię też z nimi przymierze pokoju, a wieczne przymierze będzie z nimi. Rozrządzę je a rozmnożę je, a założę święte miejsce moje wpośród ich na wieki.²⁷ Mieszkanie moje będzie z nimi na wieki i będę ich Bogiem, a oni będą ludem moim.²⁸ I dowiedzą się pogani, iżem ja jest poświęcający Izraela, gdy będzie święte miejsce moje wpośród jego na wieki.