Read the Bible

¹ Gdym uzdrawiał Izraela, odkryła się złość Efraimowa, a nieprawości Samaryjej, abowiem fałsz sprawują. Złodziej wszedł, a zbójca łupi po stronach.² Nie myslą nic w sercu swym, iż ja pamiętam o ich wszytkiej złości; sprawy ich teraz je ogarną, które są przede mną.³ Rozweselili króla złościami swemi, a książęta kłamstwy swojemi.⁴ Wszyscy są cudzołożnicy, rozpaleni jako piec podpalony od piekarza, gdy przestawa budzić niewiast ku mieszaniu ciasta, aby się pierwej zakwasiło.⁵ W dzień króla naszego, książęta wprawiły go w chorobę flaszami winnemi, tak iż też z błazny szedł w towarzystwo.⁶ Abowiem serce swe przyłożyli ku zdradam swym jako piec rozpalony; piekarz ich śpi przez całą noc, a z poranku pała jako płomień ognia gwałtownego.⁷ Wszyscy oni jako rozpalony piec pałają, a pożyrają sędzie swoje i wszyscy królowie ich upadli, a wżdy żadnego miedzy nimi nie masz, który by zawołał ku mnie.

⁸ I owszem jeszcze Efraim mieszał się z inemi narody. Efraim jest jako placek nieprzewrócony.⁹ Postronni pożarli moc jego, a on o tym nie wie. Nadto już prawie siwieje, a jednak się w tym nie czuje.¹⁰ Ale i pycha izraelska świadectwem będzie jemu w oczy jego, a wżdy się oni nie nawrócili do Pana, Boga swego, ani go szukać chcieli w rzeczach oto tych wszytkich.¹¹ Efraim jest jako prosta gołębica nie mając rozumu; abowiem teraz Egiptu sobie na pomoc wzywają, a teraz się zasię do Assyryjan uciekają.¹² Ale gdy oni tam pójdą, rozciągnę ja nad nimi sieć moję, a porwę je jako ptaki powietrzne; skarzę je według powieści tej, którą było w zgromadzeniu ich słyszeć.¹³ Biadaż tym, którzy ode mnie odstępują; zginienie na ty przypadnie, którzy przeciw mnie przewrotnie się obchodzili. Jam je odkupił, wszakoż oni przeciw mnie kłamstwa opowiedają.¹⁴ Nie wołali do mnie z uprzejmem sercem swojem, ale wyli na łożach swoich; zgromadzali się dla zboża, a dla mosczu, a przedsię byli odpornemi przeciwko mnie.¹⁵ Gdym ja przyprawił a umocnił ramiona ich, tedy oni przeciw mnie wszytko złe zmyslali.¹⁶ Nawrócilić się, ale nie do Nawyższego; stali się jako łuk omylny; książęta ich polęgą od miecza, dla popędliwości języka swego. A takowyć będziecie z nich pośmiech w ziemi egiptskiej.