Read the Bible

¹ O Izrael! Nie wesel się w radości jako ini narodowie, abowiem cudzołożyłeś odwracając się od Pana, Boga twego; umiłowałeś najem wszetecznice u wszytkich boisk zboża.² A dla tego boiska i prasy nie dadzą im wychowania, a moszczu im nie stanie.³ Nie będą mieszkać w ziemi Pańskiej, ale się Efraim wróci do Egiptu, a będą jeść w Asyryjej potrawy nieczyste.⁴ Nie będą ofiarować Panu wina, ani będą jemu przyjemne ofiary ich; abowiem im będą poczytane jako chleb płaczących, którym ci co go jeść będą, pokalają się, gdyż chleb ich za dusze ich nie wnidzie do domu Pańskiego.⁵ I cóż uczynicie w dzień święty, a w dzień święta Pańskiego?⁶ Abowiem oto odejdą przed spustoszeniem; tedy je zgromadzi Egipt, a Memfis sprawi im pogrzeb w ich rozkosznych domiech, gdzie śrebra swe chowali; rozrostą się pokrzywy, a ciernia będzie pełno w mieszkaniu ich.

⁷ Dni nawiedzenia przyszły, dni zapłaty nadeszły; tedy dowie się Izrael, iż prorok jest szalony i opętany, dla wielkości złości twojej rozmnożyła się nienawiść.⁸ Stróż Efraimów i prorok jest z Bogiem moim jako sidło ptasznika na wszytkich drogach jego, gdyż jest nienawiść w domu Boga jego.⁹ Wpadli prawie w dół złości, a popsowali jako za czasu Gabaa. Ale jest który wspomni na nieprawości ich, a który nawiedzi grzechy ich.¹⁰ Nalazłem Izraela jako grona na puszczy i widziałem ojce wasze, jako pierwszy owoc figowy, gdy się z przodku zawięzuje; a wszakoż oni weszli do Baal Peor i odłączyli się ode mnie w swem pohańbieniu, a stali się obrzydłymi w niewstydliwej miłości swojej.

¹¹ Chwała Efraimowa uleciała jako ptak wnet od poczęcia i od porodzenia, a prawie wnet z żywota.¹² Tak, iż chociaż wychowają syny swoje, a wszakoż je osierocę, iż się staną jako nie ludzie; abowiem też biada im, gdy ich odstąpię.¹³ Efraim, jako widzę, był jako Tyrus wszczepiony na miejscu wdzięcznym; a wszakoż Efraim wywiedzie dziatki swe do morderza.¹⁴ O Panie! Dajże im. A cóż dasz? Dajże im i niepłodny żywot i piersi wyschłe.¹⁵ Wszytka złość ich jest w Galgal, abowiemem ich tam nienawidział, dla złościwych uczynków ich i wypędzę je z domu mego, a już więcej ich miłować nie będę, gdyż wszytki ich książęta są przestępcowie.¹⁶ Efraim porażon jest, korzeń ich usechł, a owocu nie podawa. A chociażby też co rozrodziły, ja pobiję wszytki rzeczy narozkoszniejsze żywota ich.¹⁷ Odrzuci je Bóg mój, iż oni jemu posłuszni nie byli i będą tułaki miedzy pogaństwem.