Read the Bible

¹ Tak do mnie Pan uczynił rzecz mówiąc.² Nie pojmuj żony, ani będziesz mieć synów i córek tu na tym miescu.³ Abowiem tak mówi Pan o syniech i o córkach, które się na tym miescu zrodzą i o matkach ich, które rodzić będą i o ojcoch, którzy je rozrodzą w tej ziemi.⁴ Pomrą wrzody zaraźliwemi; nie będą ich płakać, ani im pogrzebów będą sprawować. I będą leżeć na wierzchu ziemie jako na gnoju i będą wytraceni głodem i mieczem, a trupy ich staną się pokarmem ptakom powietrznym i źwierzętam ziemskiem.⁵ Abowiem tak mówi Pan: Nie wchodź do domu płaczu, abyś tam płakał, ani cię to niechaj rusza, abowiemem ja odjął pokój mój od ludu tego, mówi Pan, także i miłosierdzie i litości.⁶ I zemrą wielcy i mali w ziemi tej; nie będą pogrzebieni, a żadnego płaczu nad nimi nie będzie, ani się żaden po twarzy zaskrobie dla nich i nie będzie targał włosów prze śmierć ich.⁷ Nie ułomią chleba za nie żałując ich, aby miał cieszyć jeden drugiego po umarłym; ani się będą napawać z czasze pocieszenia po ojcu i matce swojej.⁸ Nie wchodź też i do domu biesiady, abyś tam miał zasięść, a z nimi jeść i pić.⁹ Abowiem Pan zastępów, Bóg izraelski tak mówi: Oto sprawię, iż ustanie od oczu waszych i za waszych czasów głos wesela i głos radości, głos oblubieńca i głos oblubienice.

¹⁰ A gdy opowiesz ludowi temu wszytki ty słowa, a rzekliby do ciebie: Czemuż Pan grozi nam wszytkim tym wielkim nieszczęściem. I cóż jest za złość nasza, abo co jest za nasz grzech, któregochmy się dopuścili przeciw Panu, Bogu naszemu?¹¹ Tedy ty im powiedz: Przeto, iż ojcowie waszy opuścili mię, mówi Pan, a chodzili za bogi cudzemi i służyli im, a chwalili je, a mnie opuścili i zakonu mego nie przestrzegali.¹² Ale wy jeszcze żeście gorzej czynili, niż ojcowie waszy, abowiem oto każdy z was chodzi za wynalazki serca swego złego, aby mnie posłusznym nie był.¹³ Wyrzucę was tedy dlatego z ziemie tej do ziemie inej, którejeście ani wy, ani ojcowie waszy nie znali, a tam służyć będziecie we dnie i w nocy bogom cudzym, gdyż ja żadnego miłosierdzia wam nie okażę.

¹⁴ A przetoż: Oto dni przychodzą, mówi Pan, a nie rzekną dalej: Żywie Pan, który wywiódł syny izraelskie z ziemie egiptskiej.¹⁵ Ale: Żywie Pan, który wywiódł syny izraelskie z ziemie północnej i ze wszytkich ziem, do których je był wygnał. I przywiodę je do ziemie ich, którąm dał ojcom ich.¹⁶ Oto ślę do wiele rybitwów, mówi Pan, aby je łowili. I potym poślę do wiela łowców, aby ich chwytali, z każdej góry i każdego pagórku i z maclochu skał.¹⁷ Abowiem oczy moje są nad wszytkimi drogami ich; nie są zakryte od oblicza mego, ani złość ich zatajona jest od moich oczu.¹⁸ Ale naprzód oddam dwojako za nieprawości ich i za grzechy ich, iż pomazali ziemię moję trupy obrzydliwości swojej i napełnili dziedzictwo moje smrodliwościami swemi.¹⁹ O Panie, tyś jest moc i możność moja i ucieczka moja czasu utrapienia. Pogaństwo zbieży się k tobie z kończyn ziemie, a rzekną: Zaprawdę ojcowie naszy dziedziczyli w kłamstwie i w próżności, w których żadnego pożytku nie było.²⁰ Izali człowiek może sobie uczynić bogi, którzy nie są bogowie?²¹ A dlategoż oto im teraz ukażę, a ukażę im rękę moję, a moc moję i dowiedzą się, że imię moje jest Pan.