Read the Bible

¹ Słowo Pańskie, które podane było do Jeremiasza proroka przeciw poganom.² Przeciw Egiptowi, przeciw wojsku faraona Necha, króla egiptskiego, które było położone nad rzeką Eufrates w Charchemis, które poraził Nabuchodonozor, król babiloński, roku czwartego Joakima, syna Jozjaszowego, króla judzkiego.³ Gotujcie pawęzy i tarcze i wyjedźcie ku bitwie.⁴ Zaprzęgajcie konie. Jezdni wsiadajcie, stańcie w hełmiech, wycierajcie oszczepy, obłóczcie pancerze.⁵ Czemużem je widział trwożliwe, a ustępujące się na zad? Mocarze ich zbici są, a prędko zuciekali, ani się obejrzeli na zad, abowiem był strach na nie zewsząd, mówi Pan.⁶ Prędki nie uciecze, ani ujdzie waleczny, utykali się i upadli ku północy nad brzegiem rzeki Eufrates.⁷ Któryż jest ten, co się burzy jako jezioro? A wody jego flagami się wzruszają?⁸ Egipt się burzy jako jezioro, a wody jego wzruszyły się flagami i mówił: Wynidę, a okryję ziemię i wygubię miasto ze wszytkimi co w nim mieszkają.⁹ Ruszcie się konie, zagrzmicie wody, wyjedźcie mocarze, murzyni i wy z Libiej noszący tarcz i Lidianie strzelcy.¹⁰ Abowiem dzień ten Pana, Boga zastępów, dzień jest pomsty, aby się pomścił nad nieprzyjacioły swemi, które miecz pożrze i nasycon a napojon będzie krwią ich; abowiem Pan, Bóg zastępów, ma ofiarę w ziemi północnej nad rzeką Eufrates.¹¹ Wstęp do Galaadu, a weźmi żywice panno, córko egiptska, ale próżno sobie zbierasz lekarstwa, bowiem nie będziesz uleczona.

¹² Narodowie słyszeli o sromocie twojej, a wołaniem twym napełniona jest ziemia, abowiem mocarz potrącił mocarza, a obadwa się społu powalili.¹³ Rzecz, którą uczynił Pan do Jeremiasza o przyjściu Nabuchodonozora, króla babilońskiego, ku spustoszeniu ziemie egiptskiej.¹⁴ Oznajmujcie w Egiptcie, a rozgłaszajcie w Magdalu i objawiajcie w Nof i w Tafnes tymi słowy: Stań, a bądź gotów, abowiem miecz poźrze wszytko to, co jest około ciebie.¹⁵ Czemuż jest przepłoszon mocarz twój, a ostać się nie mógł? Iż go zapędził Pan.¹⁶ Dopuścił wielu ich upaść, tak iż wszyscy obalili się jeden na drugiego i rzekli: Wstań, a wróćmy się do ludu naszego i do ziemie, w którejeśmy się zrodzili, przed mieczem porażającym.¹⁷ Tam zawołają: Farao, królu egiptski, do trwogi. Ale on omieszkał czasu naznaczonego.¹⁸ Żywę ja, mówi król, którego imię jest Pan zastępów, jako Tabor jest miedzy górami i jako Karmel na morzu, tak i on przyjdzie.¹⁹ O córko mieszkająca w Egiptcie, gotujże się ku prowadzeniu z sprzętem swym, abowiem Nof stanie się pustynią, a opustoszę je, iż w nim nikt mieszkać nie będzie.²⁰ Egipt jest jako piękna cielica, niszczenie przyjdzie od północy i pewnieć przyjdzie.²¹ Najemnicy jego są w pośród jego jako syci cielcowie, abowiem się też oni obrócą, a ucieką społu i nie ostoją się, bo dzień porażki ich przyszedł na nie i czas nawiedzenia ich.²² Głos jego jako wężowy wynidzie, abowiem z wojskiem pójdą, a przyjdą przeciw niemu z siekierami, jako ci, co drwa rąbają.²³ Podrąbią las jego, mówi Pan, abowiem im liczby nie masz, bo ich mnóstwo więczsze niż szarańczej i liczby im nie będzie.²⁴ Córka egiptska będzie posromocona, podana w ręce ludu północnego.²⁵ Pan zastępów, Bóg izraelski, mówi: Oto nawiedzę pospólstwo z No i faraona z Egiptem i bogi jego, króle jego, tak samego faraona, jako i ony, co w nim ufali.²⁶ I podam je w ręce tych, którzy im o żywot stoją i w ręce Nabuchodonozora, króla babilońskiego, w ręce służebników jego i potym w nim mieszkać będą jako i przed tym, mówi Pan.²⁷ A ty Jakubie, sługo mój, nie bój się, ani się lękaj Izraelu, abowiem oto wybawię cię z daleka i nasienie twoje z ziemie pojmania twego. A wróci się Jakub, a odpoczynie i poszczęści się jemu, a żaden nie będzie, coby go straszył.²⁸ Jeszcze też ty Jakubie, sługo mój, nie bój się, mówi Pan, bo ja z tobą jestem. Uczynię też dokończenie wszech poganów, do którychem cię wygnał, lecz nie uczynię dokończenia twego, ale cię karać będę z rozsądkiem, a nie wygubię cię do szczątka.