Read the Bible

¹ Na to Job odpowiedział:² Słuchajcie z pilnością słów moich, a w tym mię ucieszycie.³ Cierpcie mię niechać mówię, a gdy się namówię, dopieroż szydźcie.⁴ Izaż obracam słowa swe ku człowiekowi? Jeśliże tak jest, jakoż się nie ma frasować duch mój.⁵ Wejrzycież na mię, a zdumiejcie się, a zatkajcie sobie usta ręką.⁶ Abowiem co sobie wspomnę, trwożę sobą, a ciało moje drży.

⁷ Przeczże żywą niepobożni i postarzeją się i wzmagają się w bogactwach?⁸ Potomstwu ich szczęści się przed oczyma ich, a rodzaj ich jest przed nimi.⁹ Domy ich spokojne a bez bojaźni, a rózga Boga nie sroży się nad nimi.¹⁰ Byk ich chowa czyście trzodę, a krowy ich są płodne i porzucają.¹¹ Dziatki swe wypuszczają jako trzodę, a synowie ich skaczą.¹² Tańcują przy bębnie i przy arfie, a weselą się przy lutni.¹³ W szczęściu schodzą dni ich, a pręciuchno schodzą do grobu.¹⁴ Którzy mówią Bogu: Odejdź od nas, abowiem nie chcemy wiedzieć dróg rozkazania twego.¹⁵ I cóż jest zacz Wszechmocny, abyśmy mu służyli? Abo co za pożytek weźmiemy, jeslibychmy się mu modlili?¹⁶ Oto ich dobra nie są w ręku ich, a przetoż rada niepobożnych daleko jest ode mnie.

¹⁷ Ilekroć pochodnia ludzi niepobożnych gaśnie, a przechodzi na nie upadek, gdy je rozmierza sznurem w popędliwości swojej.¹⁸ I staną się jako plewy pierzchające przed wiatrem, a jako zgoniny, które wicher rozniesie.¹⁹ Zachowa Bóg na syny jego pomstę ojcowską, a gdy się pomści, tedy poczuje.²⁰ Oczy jego oglądają upadek swój, a opiją się popędliwości Wszechmocnego.²¹ I cóż za rozkosz zostawi w domu swoim, gdyż ukrócono liczby miesiąców jego.²² I któż nauczy Boga umiejętności, który sądzi rzeczy wysokie?²³ Onci umrze czerstwy, spokojny i szczęśliwy.²⁴ Jego piersi pełne są mleka, a kości jego napiły się szpiku.²⁵ A drugi zasię umiera w gorzkości dusze, a który nie jadł nic z weselem.²⁶ A wszakoż społu będą leżeć w prochu, a robacy je okryją.

²⁷ Oto mnie nie są tajne myśli wasze i dowody, które złościwie przeciw mnie zmyślacie.²⁸ Abowiem mówicie: I gdzież jest dom książęcy? A gdzie jest przybytek niepobożnych?²⁹ Izaliście nie pytali tych, którzy idą w drogę? A znaków ich izażeście nie znali?³⁰ Abowiem złośnikom folgują do czasu zginienia, aż będą przywiedzieni do dnia gniewu.³¹ Któż mu oznajmi drogę jego? A to co pobroił, któż mu zapłaci?³² Będzie odniesion do grobu, a zostanie w mogile.³³ Dół w ziemi jest mu wdzięcznym i ciągnie za sobą wszytki ludzi, a nie masz liczby tych, którzy go już uprzedzili.³⁴ Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w waszych odpowiedziach pełno jest fałszu.