Read the Bible

¹ Mówił nad to Pan na górze Synaj Mojżeszowi w ty słowa:² Powiedz tak Izraelczykom: Gdy przyjdziecie do ziemie, którą wam daję, tedy ta ziemia obchodzić będzie Panu święto odpoczynienia.³ Przez sześć lat pola twe osiewać będziesz, a przez sześć lat winnicę swą obrzynać będziesz i pożytki z nich zbierzesz.⁴ Ale siódmego roku ziemia będzie miała święte odpoczynienie Panu; nie osiewaj pól twych, ani obrzynaj winnice swej.⁵ Zboża twego samorodnego żąć nie będziesz, także i gron, którycheś nie podprawował, zbierać nie będziesz. Abowiem jest rok odpoczynienia ziemie.⁶ Co się kolwiek wam urodzi w onym odpoczynieniu ziemie, to ku pożywieniu będzie tak tobie, jako słudze, tak służebnicy, jako najemnikowi i przychodniowi, tym którzy z tobą mieszkają.⁷ Także też i bydlątku twemu i zwierzętom w ziemi twej, ten wszytek jej urodzaj ku pokarmowi będzie.

⁸ A gdy obliczysz siedm tegodni lat, to jest po siedm kroć siedmi lat, których wszytkich jest czterdzieści i dziewięć.⁹ Tedy dnia dziesiątego miesiąca siódmego w święto oszyścienia, rozkażesz zatrąbić w trąbę huczną po wszytkiej ziemi waszej.¹⁰ Rok pięćdziesiątny święcić będziecie, a dacie obwołać wolność w ziemi wszytkiem w niej mieszkającem. A tenci będzie rok wolności, iż zasię każdy ku swej majętności przyjdzie i do rodziny swojej.¹¹ Tego roku wolnego, który pięćdziesiąty będzie, nie siejcie, ani tego co się w tym czasie samo zrodzi nie żnicie, ani będziecie zbierać gron z winnice, którejeście nie oprawiali.¹² Abowiem jest ten rok wolności, który u was będzie święty, co się samo na polu zrodzi, to jeść będziecie.¹³ W tem roku wolności każdy się wróci do majętności swojej.¹⁴ Tak iż jesli wy co komu przedacie, abo co u kogo kupicie, tedy niech jeden drugiego w tym nie oszukawa.¹⁵ Ale kupisz od drugiego według liczby lat od roku wolności, a tobie też przedadzą wedle lat kupna twego, którego używać będziesz.¹⁶ Im dłużej trzymać będziesz, tym też więczszą sumę pieniędzy dać masz, a imbyś krócej dzierżał, tym też za mniejszą sumę kupisz. Abowiemci nic inego nie przedawa, jedno dochody swoje.¹⁷ A tak jeden drugiego nie oszukawajcie, ale się bójcie Boga swego, abowiem Ja jestem Pan, Bóg wasz.¹⁸ Bądźcie tedy posłuszni ustawam mojem, a zachowywajcie się wedle praw moich i czyńcie jem dosyć, abyście tem bezpieczniej mieszkali w ziemi.¹⁹ A onać wam zbóż swych obfitość wyda i najecie się ich aż do sytości, a będziecie w niej mieszkać bezpiecznie.²⁰ A jeslisz się pytać będziecie: Co będziem mieli jeść roku siódmego, gdyż oto nie będziem siać, ani zbierać użytków naszych?²¹ Tedy ja w rok szósty dam wam takie błogosławieństwo swoje, iż użytków co się zrodzą i na trzy lata wam dostanie.²² I będziecie siać ósmego roku, a z starych zbóż do dziewiątego roku wychowywać się będziecie, aż wam zatem nadejdzie urodzaj ósmego roku.

²³ Niechajże tedy ziemia nie będzie na wieczność przedawana, abowiem ziemia moja jest, a wyście są goście a przychodniowie u mnie.²⁴ A dlategoż na każdem gruncie waszych osiadłości, macie zachować prawo wolne odkupowania gruntu.²⁵ Bo jesliżby brat twój ubóstwem dociśniony majętność swą przedał, tedy jego bliższy powinowaty mając prawo odkupienia, wykupi majętność zaprzedaną przez brata swego.²⁶ Ale jesliżby mu się nie trefił ten, coby ją odkupić miał, a samby mógł mieć dostatek ku wykupnu.²⁷ Tedy obrachowawszy lata, od którego czasu ją zaprzedał, temu co był u niego kupił ma ostatek wrócić; a przydzie zasię ku swej majętności.²⁸ Wszakoż jesli czem odkupić nie będzie miał, tedy majętność u tego co kupił będzie w dzierżeniu aż do roku wolności, który czas, gdy wynidzie, tedy onemu co ją zaprzedał wróci się majętność jego.²⁹ Przytem jesliby kto przedał dom jaki w mieście murowanem, tedy wolność wykupna trwa, ażby wyszedł rok przedania jego. Do tego czasu wykupion być może.³⁰ A jesliż wykupion nie będzie pokąd wszytek rok nie wynidzie, tedy dom on, coby był w mieście murowanem, przyjdzie w wieczność onemu, co go kupił i potomkom jego tak, iż i w on rok wolności wrócić się nie może.³¹ Ale domy we wsiach, które nie są murem obtoczone, będą z tem prawem przedawane jako i pola, a mogą być odkupowane i gdy przyjdzie rok wolności, mają się zaś wrócić.³² A wszakoż co się tknie miast Lewitów, tedy ci domy w swych miastach dziedziczne prawem wiecznym odkupować mogą.³³ A ten, ktoby u Lewity kupił, tedy ono przedanie domu w mieście majętności jego, będzie mieć koniec swój, gdy przyjdzie rok wolności, abowiem domy miesckie Lewitów są osiadłością ich wpośród synów Izraelskich.³⁴ Ale role na przedmieściu ich nie mają być przedawane, abowiem ta ich osiadłość jest wieczna.³⁵ Jesliby też kto z narodu twego ubóstwem dociśniony w czem ciebie potrzebował, tedy go wspomóż jako gościa a przychodnia i niech się żywi przy tobie.³⁶ Nie bierz od niego lichwy ani płatu, ale się bój Boga swego, a dopuść, iżby się przy tobie żywił brat twój.³⁷ Nie pożyczaj mu pieniędzy na lichwę, ani go zakładaj żywnością, abyś miał od niego brać co nadzwysz.³⁸ Jaciem Pan, Bóg wasz, którym was wywiódł z ziemie egiptskiej, abych wam dał ziemię Chanaan, a iżbych był Bogiem waszem.

³⁹ Jesliby też kto z twego narodu dociśniony nędzą, zaprzedał się tobie, tedy go nie będziesz cisnął służbą niewolnicą.⁴⁰ Ale go mieć będziesz jako za najemnika i za gościa, a jedno do roku wolności tobie służyć będzie.⁴¹ A na ten czas odejdzie od ciebie wolno z dziatkami swemi, a wróci się do rodziny swej i do majętności przodków swych.⁴² Bo gdyż oni są słudzy moi, którem ja z Egiptu wywiódł, tedy się ich nie godzi przedawać jako niewolników.⁴³ A tak nie chciej mu srożej panować, ale się bój Boga swego.⁴⁴ Sługi i służebnice, które będziesz miał, kupuj u narodów pogranicznych.⁴⁵ Także też i u przychodniów mieszkających miedzy wami kupować je będziecie i z rodu tych, którzy są z wami, a którzy by się w ziemi waszej zrodzili, a ci niech wam w dziedzictwo przyjdą.⁴⁶ Prawem wiecznem sobie je otrzymawszy, toż prawo i dzieciom swem nad niemi zostawicie, iż jem panować będziecie, ale nad bracią z narodu waszego izraelskiego nie panujcie tak srodze jeden nad drugiem.⁴⁷ A jesliby gość, abo przychodzień zbogacił się mieszkając z tobą, a brat twój, który z niem mieszka, będąc ściśniony ubóstwem zaprzedałby się jemu, abo potomstwu cudzoziemca.⁴⁸ Tedy jako się skoro zaprzeda, wykupić się może, któżkolwiek z braciej jego odkupić go może.⁴⁹ Abo stryj, abo syn stryja jego, abo który bliski powinowaty z jego narodu, abo także i sam wspomógszy się, wykupić się może.⁵⁰ A ma się obrachować z onem co go kupił, od tego roku, gdy się mu przedał aż do roku wolności. A mają być położone na rachunku pieniądze kupna jego podług liczby lat, tym kształtem, jakoby u niego był za najemnika.⁵¹ Jesliżby jeszcze niemało lat zostawało, tedy wedle rachunku ich wróci ostatek pieniędzy, za które się był zaprzedał.⁵² A jesliż niewiele lat do roku wolności nie dostawa, tedy lata obrachowawszy, wróci także ostatek pieniędzy, które zań było dano.⁵³ Będzie mieszkał u niego jako doroczny najemnik, a niechaj nad niem srodze nie panuje przed oczyma twemi.⁵⁴ A jesliby tem obyczajem wykupion być nie mógł, tedy gdy rok wolności przyjdzie, odejdzie precz społu z dziatkami swemi.⁵⁵ Abowiem synowie Izraelscy są słudzy moi, są słudzy moi, którem ja z egiptskiej ziemie wywiódł. A Ja jestem Pan, Bóg wasz.