Read the Bible

¹ Powieści Salomona, syna Dawidowego, króla izraelskiego.² Ku poznaniu mądrości i nauki i ku zrozumieniu słów roztropnych.³ Ku przyjęciu karności roztropności sprawiedliwości, sądu i prawości.⁴ Ku podaniu prostaczkom ostrożności, a młodzieńcom nauki i dowcipu.⁵ Będzie słuchał mądry, a będzie uczeńszy, a człowiek roztropny tym opatrzniejszy będzie.⁶ Aby rozumiał przypowieści i wykłady ich; słowa ludzi mądrych i gadki ich.

⁷ Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności, ale mądrość i ćwiczenie szaleni wzgardzają.⁸ Synu mój, słuchajże ćwiczenia ojca twojego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.⁹ Abowiem to będzie przypadkiem łaski głowie twojej i jako łańcuch kosztowny na szyi twojej.

¹⁰ Synu mój, nie przystawajże, jesliby cię grzesznicy zwieść chcieli.¹¹ Jeslićby mówili: Pódź z nami, a czyhajmy na rozlanie krwie, a zasadźmy się na niewinnego przez przyczyny.¹² Pożrzymyż je żywo, jako grób, a całkiem jako ty, którzy zstępują w dół.¹³ Najdziemy wszelakie kosztowne majętności, a napełniemy domy nasze łupów.¹⁴ Będziesz się z nami dzielił za równo, a jeden mieszek wszyscy mieć będziemy.¹⁵ Nie chodźże w drogę z nimi, synu mój, a zawściągni nogi twojej od ścieżek ich.¹⁶ Abowiem nogi ich bieżą ku złemu, a śpieszne są ku rozlaniu krwie.¹⁷ Zaisteć bez przyczyny stawiają sieci na wszytki ptaki.¹⁸ Tak i ci czyhają na ich krew, a zasadzają się na zdrowie ich.¹⁹ Takić jest zwyczaj każdego, który zysku pragnie, abowiem dla niego odejmuje zdrowie drugiemu.

²⁰ Mądrość woła na dworze, a krzyczy głosem swym na ulicach.²¹ Woła na rostaniu dróg i miedzy zgromadzeniem ludzi w branach i w mieściech opowieda powieści swoje.²² I długoż głupcy będziecie się kochać w głupstwie? A pośmiewce kochać w swych śmiechowiskach? A szaleni będą mieć w nienawiści mądrość?²³ Nawróćcież się na moje karanie, oto wam oznajmuję ducha mojego, a będziecie umieć słowa moje.²⁴ Dlatego iżem was wzywała, a nie chcieliście, ściągałam ku wam rękę moję, ale żaden baczyć nie chciał.²⁵ I obróciliście wniwecz wszytkę radę moję, a nie chcieliście przyjąć karania mego.²⁶ A przetoż ja też w waszym zginieniu śmiać się będę i będę z was szydzić, gdy na was strach wasz przypadnie.²⁷ Gdy przyjdzie na was strach i zginienie, jakoby spustoszenie i niepogoda i gdy was ogarnie ścisk i utrapienie.²⁸ Tedy mię wzywać będą, a nie wysłucham ich; z poranku mię szukać będą, a nie najdą mię.²⁹ Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a w bojaźni Pańskiej się nie kochali.³⁰ Ani przestawali na mej radzie, owszem gardzili wszelkim karaniem moim.³¹ A przetoż będą używać owocu spraw swoich, a nasycą się radami swemi.³² Abowiem rozkosz głupce pomorduje, a szczęście wytraci szaleńce.³³ Ale ten, który mnie jest posłusznym, w bezpieczeństwie mieszkać będzie, a odpoczynie sobie nie bojąc się nieszczęścia.