Read the Bible

¹ Wino czyni człowieka szyderzem, a picie swarliwym; każdy, co się w nim kocha, nie ma rozumu.

² Strach królewski jest jako ryk lwięcy, kto go na się obruszy, występnym jest przeciw duszy swojej.

³ Poczciwość jest człowiekowi wścięgać się od zwady, w którą się wtrąca każdy szalony.

⁴ Leniwy dla zimna nie orze, a przetoż, gdy przyjdzie czas żniwa, nie będzie miał nic.

⁵ Rada w sercu człowieczym jest jako woda głęboka, a mądry człowiek wyczyrpnie ją.

⁶ Wiele ich powiedają o ludziech miłosiernych, ale któż znajdzie człowieka prawdziwego?

⁷ Człowieka sprawiedliwego, który chodzi w szczyrości swojej, dziatki, co po nim będą, są szczęśliwymi.

⁸ Król, który siedzi na stolicy sprawiedliwości rozprasza wszytko złe oczyma swymi.

⁹ Któż może rzec: Oczyściłem serce swe, a jestem czyst od grzechu mojego?

¹⁰ Dwojaka waga i dwojaka miara, to oboje obrzydłem jest Panu.

¹¹ Poznać i dzieciątko w sprawach jego, jesli jest czysta i sprawiedliwa sprawa jego.

¹² Ucho ku słuchaniu i oko ku widzeniu, oboje to sam Pan stworzył.

¹³ Nie kochaj się w ospalstwie byś snadź nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasyć się chlebem.

¹⁴ Ten, który kupuje, wszytko gani, a odszedszy, chwali.

¹⁵ Chociaż jest wiele złota i wiele kamienia drogiego, a wszakoż nakosztowniejsze klenoty są usta roztropne.

¹⁶ Od tego, któryć ręczył za obcego, weźmi fant; a iż ręczył za obcą, weźmi zakład od niego.

¹⁷ Wdzięcznyć jest człowiekowi chleb kłamliwie nabyty, ale potym gęba jego napełniona będzie piasku.

¹⁸ Myśli ludzkie radą utwierdzaj, a z roztropnością poczynaj walkę.

¹⁹ Który objawia tajemnice, zdradliwie się sprawuje, a przetoż nie miej towarzystwa z tym, który cię ku sobie łudzi wargami swemi.

²⁰ Tego, który przeklina ojca i matkę swoję, zagaśnie pochodnia w wielkich ciemnościach.

²¹ Dziedzictwo z przodku prędko nabyte nie poszczęści się na ostatek.

²² Nie powiedaj, abyś miał komu złem płacić, ale oczekawaj Pana, a on ciebie wybawi.

²³ Nierówne gwichty są obrzydłe Panu, a szale fałszywe nie są mu wdzięczne.

²⁴ Pan sprawuje postępki ludzkie, a człowiek jakoż może zrozumieć drogi swoje?

²⁵ Rzeczy poświęcone są sidłem człowiekowi temu, który je pożera, a uczyniwszy ślub potym szukać, jakoby go ujdź.

²⁶ Król mądry rozprasza złośniki, a toczy imi w około.

²⁷ Rozum ludzki jest pochodnią Pańską, który doznawa wszytkich wnętrzności.

²⁸ Miłosierdzie i prawda strzegą króla, a dobrotliwością bywa podparta stolica jego.

²⁹ Moc ludzi młodych jest poczciwością ich, a szedziwość jest ochędóstwem ludzi starych.

³⁰ Złego człowieka leczą razy zasiniałe, a rany aż w wnętrznościach żywota.