Read the Bible

¹ Dawidów. Panie krzywdę moję weźmi na się przeciwko tym, którzy się wadzą ze mną, a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.² Porwi tarcz i rodellę, a powstań na ratunek mój.³ Dobądź szefelina twego, a zastaw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują; rzeczże duszy mojej: Jaciem jest wybawieniem twojem.⁴ Niechaj będą pohańbieni, a niechaj się zasromają, którzy szukają dusze mojej; a ci którzy mi źle myślą, niechaj tył podadzą, a zostaną bezecnymi.⁵ Niechaj będą jako plewy pirzchające przed wiatrem, a anioł Pański niechaj je rozproszy.⁶ Droga ich niech będzie ciemna i śliska, a niechaj je goni anioł Pański.⁷ Abowiem bez mej niewinności zakryli przede mną na dół sieci swoich, a bez przyczyny wykopali dół na duszę moję.⁸ Niechaj nań przyjdzie upadek, o którym nie wie, a sieć, którą zakrył niechaj go samego pojma i niechaj wpadnie w tenże dół.⁹ Ale dusza moja niechaj się rozraduje w Panu, a niechaj się rozweseli w wybawieniu jego.¹⁰ Tedy rzeką wszytki kości moje: I któż jest Panie takowym jako ty? Który wyrywa utrapionego od mocniejszego nadeń, a ubogiego i niedostatecznego od drapieżce.

¹¹ Powstali świadkowie fałeszni, a pytali mię o tym, o czymem ja nie wiedział.¹² Oddawali mi złem za dobre, a starali się jakoby mię zbawili zdrowia mego.¹³ Alem się ja, gdy oni chorowali, obłóczył w wór, a trapiłem postem duszę swoję i modliłem się za nimi jako sam za się.¹⁴ Sprawowałem się jako z przyjacielem i z bratem moim, a chodziłem schyliwszy się jako ten, który chodzi w żałobie po matce.¹⁵ Ale oni z choroby mojej weselili się i zebrali się na mię tak, iż i napodlejszy miedzy nimi zgromadził się przeciwko mnie, a jam nie wiedział; szarpali mię, a nie przestawali.¹⁶ Z pochlebcami i z szyderzmi, którzy brzuchowi folgują zgrzytali zębami przeciwko mnie.

¹⁷ I długoż Panie na to patrzać będziesz? Wyrwisz duszę moję od upadku ich, a ode lwów opuszczony żywot mój.¹⁸ Będę cię sławił w wielkim zgromadzeniu, a miedzy ludem możnym chwalić cię będę.¹⁹ Niechajże się nie radują nieprzyjaciele moi niesłusznie, a ci, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niechaj nie mrugają okiem.²⁰ Abowiem nie mówią przyjacielskie, owszem przeciwko pokornym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.²¹ Rozdarli przeciwko mnie gębę swą mówiąc: Ehej ! Widziałoć oko nasze.²² O Panie, widziałeś to; nie milczże tego, a nie oddalaj się Panie ode mnie.²³ Obudźże się, a ocuć na sąd mój o Boże i Panie mój, a obacz moję rzecz.²⁴ Osądźże mię wedle sprawiedliwości twojej Panie, Boże mój, aby się nie weselili ze mnie.²⁵ Aby nie mówili w sercu swoim: Tegociechmy pragnęli; a iżby nie rzekli: Iżechmy go pożarli.²⁶ Niechajże będą pohańbieni i zawstydzeni społu się weselący z nieszczęścia mego, a ci którzy się chlubią przeciwko mnie, niechaj będą wstydem i sromotą ogarnieni.²⁷ Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niechaj się rozweselą i rozradują, a niechaj ustawicznie mówią: Niech Pan będzie wywyższon, który życzy pokoju służebnikowi swemu.²⁸ Tedy język mój będzie rozsławiał sprawiedliwość twoję i chwałę twoję na każdy dzień.