Read the Bible

¹ O Panie, Boże mściwy, a Boże władnący pomstą, okaż się jaśnie.² Wywyszże się sędzią ziemie, a uczyń nagrodę pysznym.³ I dokądże złośnicy, Panie i dokądże złośnicy radować się będą?⁴ A świegocąc i mówiąc hardzie, wynosić się będą wszyscy, którzy broją złości?⁵ Uciskają lud twój Panie, a trapią dziedzictwo twoje.⁶ Wdowę i gościa mordują, a sierotki zabijają.⁷ I mówią: Nie widzić tego Pan, a nie rozumie temu Bóg Jakubów.⁸ Zrozumiejcież wy głupi miedzy ludźmi, a wy szaleni kiedyż wżdy będziecie mądremi?⁹ Izali ten, który sprawił ucho, nie usłyszy? A ten, który stworzył oko, azaż by widzieć nie miał?¹⁰ Izali ten, który karze narody nie będzie karał? On ci uczy człowieka umiejętności.¹¹ Pan zna myśli ludzkie, iż są próżne.

¹² O szczęśliwyż to jest człowiek, którego ty ćwiczysz Panie, a uczysz go zakonu twego.¹³ Abyś mu sprawił pokój czasu nieszczęścia, aż będzie wykopan dół złośnikowi.¹⁴ Abowiem-ci Pan nie opuści ludu swego, ani porzuci dziedzictwa swego.¹⁵ Aż się obróci sąd ku sprawiedliwości, a za nią wszyscy serca prawego.¹⁶ Któż się za mną wzdejmie przeciwko złośnikowi? A kto się zastawi o mię przeciwko tym, którzy broją nieprawość?¹⁷ By był Pan nie przybył mi na ratunek, maluczko dusza moja nie została w milczeniu.¹⁸ Jesliżem rzekł: Zachwiała się noga moja, tedy Panie miłosierdzie twe zatrzymało mię.¹⁹ W wielkości myśli moich wewnętrznych, pociechy twoje rozweseliły duszę moję.²⁰ Izali ty masz co za towarzystwo z stolicą złościwych, która stanowi krzywdę miasto prawa?²¹ Zbierają się przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną zdawają.²² Ale Pan mój jest twierdzą moją, a Bóg mój opoką ufania mego.²³ I odda im złość ich, a złością ich potraci je, a pewnie je potraci Pan, Bóg nasz.