Read the Bible

1 Pierwszą relację napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus zaczął czynić, a także nauczać od początku,2 Aż do dnia, w którym po przekazaniu przez Ducha Świętego poleceń apostołom, których sobie wybrał, został wzięty do góry;3 Im też po swojej męce, w wielu niepodważalnych dowodach, przedstawił się jako żyjący, ukazując się im przez czterdzieści dni i mówiąc o Królestwie Bożym.4 A w czasie wspólnego spotkania z nimi, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, ale oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie.5 Jan bowiem chrzcił w wodzie, lecz wy, po niewielu dniach zostaniecie zanurzeni w Duchu Świętym.

6 A gdy się zgromadzili, pytali Go, mówiąc: Panie! Czy w tym czasie przywrócisz Królestwo Izraelowi?7 On jednak powiedział do nich: Nie wasza to rzecz poznać czasy i pory, które Ojciec swą władzą ustalił.8 Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, który przyszedł do was; i będziecie mi świadkami zarówno w Jerozolimie, jak i w całej Judei, i w Samarii, aż do krańców ziemi.9 I gdy to powiedział, a oni patrzyli, został uniesiony w górę, i obłok wziął Go sprzed ich oczu.10 A gdy byli wpatrzeni w niebo, jak On się oddala, oto dwaj mężowie stanęli przy nich w białym odzieniu,11 I ci powiedzieli: Mężowie z Galilei, czemu stoicie, wpatrując się w niebo? Ten Jezus, który od was w górę został uniesiony do nieba, powróci w taki sposób, jak Go widzieliście idącego do nieba.

12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy na odległość drogi sabatowej.13 I gdy weszli do miasta, wstąpili do sali na piętrze, gdzie się zatrzymali: Piotr i Jakub, i Jan, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub syn Alfeusza i Szymon Zelota, i Juda syn Jakuba.14 Ci wszyscy trwali niezłomnie i jednomyślnie w modlitwie i prośbie, razem z kobietami, i z Marią, matką Jezusa, i z Jego braćmi.

15 W tych też dniach powstał Piotr pośród uczniów – a w tym samym miejscu była rzesza razem licząca około sto dwadzieścia osób – i powiedział:16 Mężowie bracia! Musiało zostać wypełnione to Pismo, w którym Duch Święty przepowiedział przez usta Dawida o Judaszu, który stał się przewodnikiem tych, którzy schwytali Jezusa;17 Który został zaliczony do nas i dostał w udziale dziedzictwo tej służby.18 On rzeczywiście za zapłatę niesprawiedliwości nabył pole, ale gdy padł na twarz, pękł wpół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.19 I stało się to wiadome wszystkim mieszkającym w Jerozolimie, tak że nazwano to pole w ich własnym języku Akeldamach, to jest Pole Krwi.20 Napisane jest bowiem w zwoju Psalmów: Niech mieszkanie jego stanie się puste i niech nikt w nim nie zamieszka, a jego urząd oby wziął inny.21 Trzeba więc, aby spośród mężów, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, gdy Pan Jezus przebywał wśród nas,22 Począwszy od chrztu Jana aż do dnia,w którym został wzięty od nas w górę, aby jeden z nich, stał się razem z nami świadkiem Jego powstania z martwych.23 I postawili dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, którego też nazywano Justus i Mattiasza.24 A pomodlili się, mówiąc: Ty, Panie! Który znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego sobie wybrałeś,25 Aby przyjął dziedzictwo tej służby i apostolstwa, od którego odstąpił Judasz, by pójść na swe własne miejsce.26 I rzucili ich losy. I padł los na Mattiasza; i został dobrany do grona jedenastu apostołów.