Read the Bible

1 A przechodząc, zobaczył człowieka ślepego od urodzenia.2 I zapytali Go uczniowie Jego, mówiąc: Rabbi! Kto zgrzeszył? On czy jego rodzice, że urodził się ślepy?3 Jezus odpowiedział: Ani on nie zgrzeszył, ani jego rodzice; lecz aby na nim okazały się dzieła Boże.4 Ja, dopóki jest dzień, muszę wykonywać dzieła Tego, który mnie posłał; nadchodzi noc, gdy nikt nie będzie mógł działać.5 Jak długo jestem na świecie, jestem światłem świata.6 A gdy to powiedział, splunął na ziemię i uczynił błoto ze śliny, i nałożył to błoto na oczy ślepego.7 I powiedział mu: Idź, obmyj się w sadzawce Syloe – co się tłumaczy: Posłany. Odszedł więc i obmył się, a gdy wrócił, widział.

8 Sąsiedzi więc i ci, którzy go wcześniej widywali, że był ślepy, mówili: Czyż to nie jest ten, który tu siada i żebrze?9 Jedni mówili, że to jest on, a inni, że jest podobny do niego. On natomiast mówił: To jestem ja.10 Powiedzieli więc do niego: Jak to się stało, że twoje oczy zostały otworzone?11 A on w odpowiedzi, rzekł: Człowiek, którego nazywają Jezusem, uczynił błoto i pomazał moje oczy, i powiedział mi: Idź do sadzawki Syloe i obmyj się; a gdy odszedłem i obmyłem się, przejrzałem.12 Wtedy powiedzieli mu: Gdzie On jest? Powiedział: Nie wiem.

13 Przyprowadzili więc tego, który kiedyś był ślepy do faryzeuszów.14 A tego dnia był sabat, gdy Jezus uczynił błoto i otworzył jego oczy.15 Wtedy ponownie zapytali go faryzeusze, w jaki sposób przejrzał? A on powiedział im: Nałożył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę.16 Mówili więc niektórzy z faryzeuszów: Ten człowiek nie jest od Boga, bo nie zachowuje sabatu. Inni mówili: Jak może grzeszny człowiek czynić takie cudowne znaki? I powstał rozłam wśród nich.17 Powiedzieli ponownie ślepemu: Co ty powiesz o Nim, skoro otworzył twoje oczy? A on powiedział: Jest prorokiem.18 Nie wierzyli Żydzi, że był on ślepy, i że ponownie zaczął widzieć, aż zawołali rodziców tego, który przejrzał,19 I pytali ich, mówiąc: Czy to jest wasz syn, o którym wy mówicie, że urodził się ślepy? Jak więc to się stało, że teraz widzi?20 W odpowiedzi rodzice jego, odparli im: Wiemy, że to jest nasz syn, i że urodził się ślepy;21 A jak się to stało, że teraz widzi, tego nie wiemy, ani też nie wiemy, kto otworzył jego oczy; ma swoje lata, zapytajcie go, niech sam o sobie powie.22 Tak mówili jego rodzice, bo bali się Żydów; albowiem już wtedy Żydzi postanowili, że jeśli ktoś wyzna, że On jest Mesjaszem, zostanie wyłączony z synagogi.23 Dlatego powiedzieli jego rodzice: Ma swoje lata, zapytajcie jego.24 Powtórnie więc zawołali człowieka, który był ślepy, i powiedzieli mu: Oddaj chwałę Bogu; my wiemy, że człowiek ten jest grzeszny.25 A on w odpowiedzi, rzekł im: Czy jest grzeszny – nie wiem; wiem tylko jedno, że byłem ślepy, a teraz widzę.26 Powiedzieli więc do niego ponownie: Co ci uczynił? Jak otworzył twoje oczy?27 Odpowiedział im: Już wam powiedziałem, a nie słuchaliście. Dlaczego jeszcze raz chcecie to słyszeć? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?28 Wtedy go znieważyli i powiedzieli: Ty jesteś Jego uczniem; my natomiast jesteśmy uczniami Mojżesza.29 My wiemy, że Bóg mówił do Mojżesza; lecz Ten, nie wiemy skąd jest.30 Człowiek ten w odpowiedzi, rzekł im: W tym wszystkim dziwne jest, że wy nie wiecie, skąd On jest, a On otworzył moje oczy.31 Wiemy przecież, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników; ale kto jest bogobojny i czyni Jego wolę, tego wysłuchuje.32 Od wieku nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy ślepemu od urodzenia.33 Gdyby On nie był z Boga, nie mógłby nic czynić.34 W odpowiedzi, rzekli mu: Ty cały zostałeś urodzony w grzechach, i ty nas nauczasz? I wyrzucili go na zewnątrz.

35 A Jezus usłyszał, że go wyrzucili na zewnątrz, a gdy go znalazł, powiedział mu: Czy ty wierzysz w Syna Bożego?36 A on w odpowiedzi, rzekł: Kto to jest, Panie, abym uwierzył w Niego?37 I Jezus powiedział do niego: Widziałeś Go, jest nim Ten, który rozmawia z tobą.38 A on powiedział: Wierzę, Panie! I złożył Mu pokłon.

39 A Jezus powiedział: Ja przyszedłem na ten świat na sąd, aby ci, którzy nie widzą, widzieli, a ci, którzy widzą, aby stali się ślepi.40 I usłyszeli to niektórzy z faryzeuszów obecni przy Nim, i powiedzieli do Niego: Czy i my jesteśmy ślepi?41 Jezus powiedział im: Gdybyście byli ślepi, nie mielibyście grzechu; teraz jednak mówicie, że widzicie, dlatego grzech wasz trwa.