Read the Bible

¹ Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:² Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?³ Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.⁴ Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.⁵ A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.⁶ Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

⁷ Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?⁸ Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.⁹ Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.¹⁰ Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.¹¹ Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

¹² Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.¹³ W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,¹⁴ Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.¹⁵ A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.¹⁶ Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:¹⁷ Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?¹⁸ Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;¹⁹ Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.²⁰ Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.²¹ Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.