Read the Bible

¹ Wee hun, die gerust zijn op Sion en die zich op den berg Samari verlaten; den voornaamsten van den eersteling der volken, tot wie het huis van Isral heengaat.² Gaat heen naar Kaln en ziet toe, en gaat vandaar naar Hamath, de grote stad, en trekt af naar Gath der Filistijnen: zijt gij beter dan deze koninkrijken? Is uw gebied groter dan het hunne?³ Gij, die u ver acht van den kwaden dag en altoos tracht naar den tijd des gewelds,⁴ en slaapt op ivoren legersteden en weelde bedrijft op uwe bedden: gij eet de lammeren uit de kudde en de gemeste kalveren⁵ en speelt op de luit en dicht u liederen gelijk David,⁶ en drinkt wijn uit schalen en zalft u met de edelste zalven en bekommert u niet over het onheil van Jozef.⁷ Daarom zullen zij nu ook gaan aan het hoofd dergenen, die gevankelijk weggevoerd worden, en het slempen der weelderigen zal ophouden.

⁸ Want de Heere Heere heeft gezworen bij zijne ziel; zo spreekt de Heer, de God Zebath: Mij verdriet de hoovaardij van Jakob en Ik ben op hunne paleizen vertoornd; en Ik zal de stad overgeven met alwat er in is.⁹ En of er al tien mannen in een huis overbleven, zullen zij toch sterven;¹⁰ en als de naaste bloedverwanten en vrienden hen opnemen om de beenderen uit het huis te dragen, dan zegt een hunner tot een ander, die achter in het huis is: Zijn er nog meer over? En antwoordt deze: Neen; dan zegt de eerste: Stil! want de naam des Heren mag niet vermeld worden.¹¹ Want zie, de Heer heeft geboden, dat men de grote huizen zal slaan, dat zij reten krijgen, en de kleine huizen, dat zij splijten.¹² Wie kan met paarden rennen, of met ossen ploegen op de steenrotsen? Voorwaar gij verkeert het recht in gal en de vrucht der gerechtigheid in alsem,¹³ en troost u met nietige dingen en zegt: Zijn wij dan niet sterk genoeg met onze hoornen?¹⁴ Daarom zie, Ik zal tegen u, o huis van Isral, een volk verwekken, spreekt de Heer, de God Zebath, dat zal u beangstigen van de plaats af, waar men naar Hamath gaat, tot aan de beek in de woestijn.