Read the Bible

¹ Hoort nu dit, gij priesters, en merk op, gij huis van Isral, en neem ter ore, gij huis des konings; want er zal ene straf gaan over u, die een valstrik te Mizpa en een uitgespannen net op Tabor geworden zijt.² Afwijkende, zoeken zij diepten om te slachten; daarom moet Ik hen allen straffen.³ Ik ken Efram wel en Isral is voor Mij niet verborgen: dat gij, Efram, nu ook hoereert, en Isral zich verontreinigt.⁴ Zij zijn niet bedacht om zich te keren tot hunnen God; want zij hebben een hoerengeest in hun hart en kennen den Heer niet.⁵ En Israls overmoed getuigt tegen hem, daarom zullen Isral en Efram beiden vallen wegens hunne misdaad, ook zal Juda met hen vallen.⁶ Alsdan zullen zij komen met hunne schapen en runderen om den Heer te zoeken, maar Hem niet vinden; want Hij is van hen afgeweken.⁷ Zij zijn den Heer ontrouw geworden en verwekken vreemde kinderen; daarom zal ook de nieuwe maand hen verteren met hun erfdeel.

⁸ Ja, blaast de bazuin te Gibea, en trompet te Rama; ja, roept luid te Beth-Aven: Achter u, o Benjamin!⁹ Want Efram zal tot ene woestijn worden, ten tijde als Ik ze zal straffen; daarvoor heb Ik de stammen van Juda trouw gewaarschuwd.¹⁰ De vorsten van Juda zijn als degenen, die de grenspalen achteruitzetten: daarom zal Ik mijnen toorn over hen uitstorten als water.¹¹ Efram lijdt geweld en wordt geplaagd; daarin geschiedt hem recht, want hij heeft zich begeven tot mensen geboden:¹² Ik ben voor Efram ene mot en voor het huis van Juda een knagende worm.¹³ En toen Efram zijne krankheid en Juda zijne wond gevoelde, trok Efram naar Assur en zond tot koning Jareb; maar hij kon u niet helpen, noch uwe wond helen;¹⁴ want Ik ben voor Efram als een leeuw en voor het huis Juda als een jonge leeuw; Ik, Ik verscheur hen en ga heen, Ik voer hen weg en niemand kan hen redden;¹⁵ Ik zal wederom naar mijne plaats gaan, totdat zij hunne schuld bekennen en mijn aangezicht zoeken; als het hun kwalijk gaat, zullen zij Mij vroeg zoeken.