Read the Bible

¹ En Bileam sprak tot Balak: Bouw mij hier zeven altaren, en bereid mij hier zeven varren en zeven rammen.² En Balak deed gelijk Bileam hem gezegd had, en beiden, Balak en Bileam, offerden op elk altaar een var en een ram.³ En Bileam sprak tot Balak: Treed gij bij uw brandoffer, en ik zal heengaan, of mij misschien de Heer ontmoet, opdat ik u bekend make, wat Hij mij openbaart. En hij ging schielijk heen.⁴ En God ontmoette Bileam; en hij sprak tot Hem: Zeven altaren heb ik toegericht; en op elk altaar een var en een ram geofferd.⁵ De Heer echter gaf Bileam het woord in den mond, en zeide: Ga weder tot Balak en spreek aldus.⁶ En toen hij weder tot hem kwam, zie, toen stond hij bij zijn brandoffer, benevens al de vorsten der Moabieten.⁷ Toen hief hij zijn spreuk op en zeide: Uit Syri heeft Balak, de koning der Moabieten, mij laten halen, van het gebergte tegen het Oosten, en sprak: Kom, vloek mij Jakob! Kom, scheld Isral!⁸ Hoe zal ik vloeken, wien God niet vloekt, en hoe zal ik schelden, wien de Heer niet scheldt?⁹ Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem, en van de heuvelen aanschouw ik hem. Zie, dit volk zal afgezonderd wonen, en niet onder de heidenen gerekend worden.¹⁰ Wie kan tellen het stof van Jakob en het getal van het vierde deel van Isral? Mijne ziel sterve den dood der rechtvaardigen, en mijn einde zij gelijk het zijne.¹¹ Toen sprak Balak tot Bileam: Wat doet gij mij? Ik heb u laten halen om mijn vijanden te vloeken, en zie, gij zegent hen!¹² Maar hij antwoordde en sprak: Moet ik niet doen en spreken hetgeen de Heer in mijnen mond legt?

¹³ En Balak sprak tot hem: Kom toch met mij aan ene andere plaats, van waar gij zijn einde ziet, maar het niet geheel ziet, en vloek het mij aldaar.¹⁴ En hij voerde hem op ene ruime plaats op de hoogte van Pisga; en hij bouwde zeven altaren, en offerde op elk altaar een var en een ram.¹⁵ En hij sprak tot Balak: Treed gij hier bij uw brandoffer; ik zal daar wachten.¹⁶ En de Heer ontmoette Bileam, en gaf hem het woord in zijnen mond, en sprak: Ga weder tot Balak en spreek aldus.¹⁷ En toen hij weder tot hem kwam, zie, toen stond hij bij zijn brandoffer, benevens de vorsten der Moabieten; en Balak sprak tot hem: Wat heeft de Heer gezegd?¹⁸ En hij hief zijne spreuk op en zeide: Sta op, Balak, en hoor! Neem ter ore, gij zoon van Zippor, hetgeen ik u zeg!¹⁹ God is niet een mens, dat Hij liegen zou, noch een mensenkind, dat Hem iets kon berouwen; zou Hij iets zeggen en het niet doen, zou Hij iets spreken en het niet houden?²⁰ Zie, om te zegenen ben ik hier gebracht; Hij zegent en ik kan het niet veranderen.²¹ Men ziet geen onheil in Jakob en geen moeite in Isral. De Heer, zijn God, is bij hem, en het trompetgeschal zijns konings is onder hem.²² God heeft hem uit Egypte gevoerd; zijne kracht is als van een eenhoorn.²³ Want er is geen tovenaar in Jakob en geen waarzegger in Isral. Op zijnen tijd zal men aan Jakob en aan Isral zeggen, welke wonderen God doet.²⁴ Zie, het volk zal opstaan als ene jonge leeuw en het zal zich verheffen als een leeuw; het zal zich niet nederleggen, totdat het den roof eet en het bloed der verslagenen drinkt.²⁵ Toen sprak Balak tot Bileam: Gij zult noch vloeken noch zegenen.²⁶ En Bileam antwoordde en sprak tot Balak: Heb ik u niet gezegd: Al wat de Heer spreken zal, dat zal ik doen?²⁷ Balak sprak tot hem: Kom toch, ik zal u aan ene andere plaats brengen, of het misschien God behage, dat gij het mij aldaar vloekt.²⁸ En hij voerde hem op de hoogte van den berg Peor, die naar de woestijn ziet.²⁹ En Bileam sprak tot Balak: Bouw mij hier zeven altaren, en bereid mij hier zeven varren en zeven rammen.³⁰ Balak deed, zoals Bileam zeide; en hij offerde een var en een ram op elk altaar.