Read the Bible

¹ Statui autem hoc ipsum apud me, ne iterum in tristitia venirem ad vos.² Si enim ego contristo vos: et quis est, qui me lætificet, nisi qui contristatur ex me?³ Et hoc ipsum scripsi vobis, ut non cum venero, tristitiam super tristitiam habeam, de quibus oportuerat me gaudere: confidens in omnibus vobis, quia meum gaudium, omnium vestrum est.⁴ Nam ex multa tribulatione et angustia cordis scripsi vobis per multas lacrimas: non ut contristemini, sed ut sciatis, quam caritatem habeam abundantius in vobis.

⁵ Si quis autem contristavit, non me contristavit: sed ex parte, ut non onerem omnes vos.⁶ Sufficit illi, qui ejusmodi est, objurgatio hæc, quæ fit a pluribus:⁷ ita ut e contrario magis donetis, et consolemini, ne forte abundantiori tristitia absorbeatur qui ejusmodi est.⁸ Propter quod obsecro vos, ut confirmetis in illum caritatem.⁹ Ideo enim et scripsi, ut cognoscam experimentum vestrum, an in omnibus obedientes sitis.¹⁰ Cui autem aliquid donastis, et ego: nam et ego quod donavi, si quid donavi, propter vos in persona Christi,¹¹ ut non circumveniamur a Satana: non enim ignoramus cogitationes ejus.

¹² Cum venissem autem Troadem propter Evangelium Christi, et ostium mihi apertum esset in Domino,¹³ non habui requiem spiritui meo, eo quod non invenerim Titum fratrem meum, sed valefaciens eis, profectus sum in Macedoniam.¹⁴ Deo autem gratias, qui semper triumphat nos in Christo Jesu, et odorem notitiæ suæ manifestat per nos in omni loco:¹⁵ quia Christi bonus odor sumus Deo in iis qui salvi fiunt, et in his qui pereunt:¹⁶ aliis quidem odor mortis in mortem: aliis autem odor vitæ in vitam. Et ad hæc quis tam idoneus?¹⁷ non enim sumus sicut plurimi, adulterantes verbum Dei, sed ex sinceritate, sed sicut ex Deo, coram Deo, in Christo loquimur.