Read the Bible

¹ Potym mię duch podniósł, a wiódł mię do brany odwschodniej Pańskiego domu, która jest ku wschodu słońca, a oto pięć a dwadzieścia mężów w samym weszciu w branie, miedzy którymi widziałem Jezoniasza, syna Azurowego, i Felatiasza, syna Benajego, książęta z ludu.² Potym rzekł do mnie: Synu człowieczy, oni-ć to są mężowie, którzy zmyślają nieprawość, a źle radzą w mieście tym.³ Którzy mówią: O nie takci to jest blisko, budujmy domy, wszak ono jest kotłem, a mychmy mięso.⁴ A dlatego prorokuj przeciw im synu człowieczy, a prorokuj o nich.⁵ Tedy duch Pański wstąpił w mię i rzekł do mnie: Mów, Pan tak mówi: O domie izraelski, takeście wy mówili, a ty rzeczy, które przychodzą wam na myśl, ja znam.⁶ Wy niemałoście pobili w mieście tym, a ulice jego napełniły się zabitymi.⁷ A dlatego tak mówił Pan Bóg: Ci waszy pobici, któreście składli wpośrzód jego, są prawe mięso, a ono jest kotłem, a przetoż ja was wywlokę z niego.⁸ Wyście się bali miecza, ale ja miecz przywiodę na was, mówi Pan Bóg.⁹ Wyrzucę was spośrzód jego, podam was w ręce obcego ludu, uczynię sąd o was.¹⁰ A upadniecie pod miecz i osądzę was w granicach izraelskich i dowiecie się, iżemci ja jest Pan.¹¹ Ono nie będzie więcej kotłem, a wy nie będziecie wpośrzód jego jako mięso, bo was osądzę w granicach izraelskich.¹² I dowiecie się, żem ja jest Pan, gdyżeście wy nie chcieli być posłuszni ustaw moich, aniście się wedle sądów moich sprawowali, aleście naśladowali zwyczajów narodów okolicznych.¹³ Gdym tedy prorokował, oto Feltiasz, syn Benajego, umarł. Tedym padł na twarz swą, a wołając głosem wielkim rzekłem: Ach Panie Boże, zali do gruntu wygładzisz ostatki izraelskie?

¹⁴ A słowo Pańskie było do mnie podane w ten sposób:¹⁵ Synu człowieczy, bracia twoi, bracia twoi, mężowie krewni twoi i dom izraelski wszytek prawie, do których mieszczanie jerozolimscy mówili: Daleko odejdźcie od Pana, bo nam jest podana ziemia ku osiadłości.¹⁶ A dlategoż tak mów: Pan Bóg tak mówi: Chociażbych je nadalej wyrzucił miedzy pogany, a rozproszyłbych je po ziemiach, wszakoż im jednak będę maluczkiem miejscem świętym, w ziemiach onych, do których przyjdą.¹⁷ A przetoż tak mów: Pan Bóg mówi: Pozbieram was z narodów, a zgromadzę was z ziem, po którycheście byli rozproszeni i dam wam ziemię izraelską.¹⁸ Tam wnidą, a zdejmą wszytki plugastwa z niej i obrzydłości jej wszytki.¹⁹ Dam im też serce jedno i ducha nowego wpuszczę do wnętrzności ich, a wydarszy z ciał ich serca kamienne, dam im serce cielesne.²⁰ Aby chodzili w ustawach moich, a strzegli sądów moich i sprawowali się wedle nich, aby tak ludem mym byli, a ja Bogiem ich.²¹ Ale tych, których serce naśladuje żądzej obrzydłości ich i plugastwa ich, tych ja drogę położę na głowy ich, mówi Pan Bóg.

²² Potym cherubini podnieśli skrzydła swe i koła się społu z nimi podniosły, a chwała Boga izraelskiego była na wierzchu ich.²³ I odeszła chwała Pańska spośrzód miasta, a stanęła nad górą, która jest ku wschodu słońca od miasta.²⁴ Potym mię podniósł duch, a odwiódł do Kaldejej do pojmanych, przez widzenie w Duchu Bożym, a widzenie ono, którem widział odstąpiło ode mnie.²⁵ Tedym oznajmił pojmanym wszytki rzeczy, które mi był Pan okazał.