Read the Bible

¹ Podnieśże ty żałobę przeciw książętom izraelskim.² A mów: Czemuż matka twoja leżała jako lwica miedzy lwy, a ona chowała maluczkie swoje miedzy szczenięty lwiemi?³ I wychowała jednego z nich, który się stał lwem, a nauczył się chwytać łupu i pożyrać ludzi.⁴ Kiedy o niem słyszeli narodowie, pojmali go w jamie jego i zawiedli w łańcuchach do ziemie egiptskiej.⁵ Gdy tedy ona widziała, że nadzieja jej upadła, której z dawna oczekawała wzięła drugiego z maluczkich swych, a onego lwem uczyniła.⁶ Który chodząc miedzy lwy, stał się też lwem i nauczył się chwytać łupu i pożyrać ludzi.⁷ Brał wdowy ich i miasta ich poborzył. Ziemia ich i wszytko, co jedno w niej było, głosem ryczenia jego jest spustoszono.⁸ Ale też narodowie głos swój podnieśli przeciw jemu ze wszech krain okolicznych i rozciągnęli nań sieci swoje, pojman jest w dole ich.⁹ Wsadzili go do ciemnice łańcuchy związawszy, a wiedli go do króla babilońskiego, a wepchnion jest do wieże mocnej, gdzie już dalej głosu jego słyszeć nie było nad górami izraelskiemi.

¹⁰ Matka twoja stała się jako macica we krwi twojej, która jest wsadzona nad wodami wielkiemi, rostąc i rozkrzewiając gałązki dla obfitości wód.¹¹ Miała mocne różczki, które się godziły być laskami królewskiemi, a wzrost jej wywyższył się miedzy rózgami i była widziana w swojej wysokości z wielkością gałązek swoich.¹² Ale jest wykorzeniona w popędliwości i zrzucona na ziemię. Wiatr od wschodu słońca ususzył owoc jej, rózgi mocy jej obłamane są i posuszone, i ogień pożarł je.¹³ Teraz oto wszczepiona jest na puszczy w ziemi suchej a nierodzajnej.¹⁴ Wyszedł tedy ogień z jednej rózgi gałęzi jej i popalił owoc jej, i nie zostało na niej żadnej różczki mocnej, ani laski godnej ku panowaniu. Tać jest żałoba barzo założna.