Read the Bible

¹ Tedy synowie Aaronowi: Nadab i Abiu, wziąwszy kadzidlnice swoje, nakładli do nich ognia i kadzili, ofiarując Panu ogień obcy, czego jem on był nie rozkazał.² Wyszedł tedy ogień od Pana, a zaraził je, iż pomarli przed Panem.

³ Zatym Mojżesz rzekł do Aarona: Toć jest, coby Pan opowiedział mówiąc: Świętem będę w tych, którzy blisko przychodzą ku mnie, a będę pochwalon przed oblicznością wszego ludu. Tedy umilknął Aaron.⁴ I wezwał Mojżesz Mizaela i Elizafana, synów Ozjela, stryja Aaronowego, którem rzekł: Chodźcie sam, a wynieście za namioty bracią waszę precz od miejsca świętego.⁵ Przyszli tedy a wynieśli je i z szatami ich precz za namioty, jako jem rozkazał Mojżesz.⁶ Rzekł potym Mojżesz do Aarona, do Eleazara i do Itamara, synów jego: Nie odkrywajcie głów swych, ani rozdzierajcie szat swych, byście też i sami nie pomarli, a iżby nie przyszło rozgniewanie na wszytko zgromadzenie ludu. Ale bracia waszy, to jest wszytek naród izraelski, niech płaczą tych, co je Pan popalił.⁷ Ani odchodźcie od drzwi przybytku zgromadzenia, byście snadź nie pomarli. Abowiemeście wy są pomazani olejem Pańskim. Tedy oni to uczynili, co jem rozkazał Mojżesz.

⁸ Zatym Pan rzekł do Aarona w ty słowa:⁹ Ty i synowie twoi nie będziecie pić wina ani sechar, gdy będziecie mieli przychodzić do przybytku zgromadzenia, byście snadź nie pomarli, a to będzie wieczna ustawa i w potomstwie waszem.¹⁰ A to dlatego, abyście mieli rozeznanie miedzy rzeczą świętą i nie świętą, a miedzy rzeczą czystą i nieczystą.¹¹ A iżbyście nauczać umieli syny Izraelskie wszytkich ustaw, które jem rozkazał Pan przez Mojżesza.

¹² Mówił potym Mojżesz do Aarona, Eleazara i Itamara, synów jego, którzy byli pozostali. Pobierzcie ofiarę śniedną, która została od ofiar palonych Pańskich, a jedzcie ją u ołtarza z chlebem przaśnem. Abowiemci jest rzecz naświętsza.¹³ Będziecie też jeść na miejscu świętem, abowiem to tobie i synom twojem oddano jest ustawą z ofiar palonych Pańskich, tak jako to mnie jest rozkazano.¹⁴ Będziecie też jeść piersi obracane i łopatkę prawą podnoszoną na miescu świętem. Ty, synowie twoi i córki twoje z tobą. Abowiem to prawo dane jest tobie i synom twem, z ofiar spokojnych synów Izraelskich.¹⁵ Przyniosą tedy łopatkę podnoszoną i piersi obracane z ofiarą zapaloną z tłustości, aby je obracano przed Panem. A to będzie tobie za wieczne prawo i synom twem, tak jako Pan rozkazał.¹⁶ Potym Mojżesz dowiedział się o koźle ofiary za grzech, a on już był spalon. A dlategoż rozgniewał się na Eleazara i Itamara, syny Aaronowe, którzy byli pozostali i rzekł tak k nim:¹⁷ Przeczeście nie jedli ofiary za grzech na miejscu świętem? Abowiem to jest rzecz naświętsza, która wam jest oddana ku odnoszeniu złości wszego ludu, abyście je pojednali z Panem.¹⁸ Oto krew jego nie jest wniesiona do miejsca świętego, a takeście go mieli zjeść na miejscu świętem, jakom wam był rozkazał.¹⁹ Tedy Aaron odpowiedział Mojżeszowi: Dziści ofiarę swą za grzech i paloną swą ofiarę oddali Panu. A wżdy mię to podkało. A gdybych ja był dziś jadł ofiarę za grzech, a zażby się to było podobało Panu?²⁰ Co gdy usłyszał Mojżesz, przyjął to wdzięcznie.