Read the Bible

¹ Przedniejszemu nad śpiewaki. Psalm Dawidów. Boże mojej chwały, nie milczże tego.² Iżci oto zdradliwi a niepobożni otworzyli usta przeciwko mnie, a mówili ku mnie językiem kłamliwym.³ Ogarnęli mię słowy przykremi, a walczyli przeciw mnie bez przyczyny.⁴ Za miłość moję byli mi przeciwnymi, a jam się za nimi modlił.⁵ Oddawali mi złem za dobre, a nienawiścią za moję przyjaźń.

⁶ Postawże przeciw niemu złośnika, a sprzeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.⁷ Gdy o nim sąd będzie zasadzon, niechajże wyjdzie przeciwko niemu skazanie, a jego prośba niechaj go winnym uczyni.⁸ Niechaj się skrócą dni jego, a przełożeństwo jego niechaj weźmie kto iny.⁹ Synowie jego niechaj osierocieją, a żona jego niechaj będzie wdową.¹⁰ Niechajżeć się ustawicznie tułają synowie ich, niechaj żebrzą, a niechaj nabywają żywność sobie wychodząc z pustek swoich.¹¹ Niechaj wszytka majętność jego zginie u lichwiarza, a pracą jego niechaj rozchwytają obcy.¹² Niechajże się nad nim nikt nie wzrusza miłosierdziem, a niechaj nie ma nikt litości nad sierotami jego.¹³ Ostatki jego niechaj poginą, a w drugim narodzie niechać będzie wygładzone imię jego.¹⁴ Niechajżeć Pan przywiedzie sobie na pamięć złość ojców jego, a grzech matki jego niechać zgładzon nie będzie.¹⁵ Niechać Pan ma na nie ustawiczną pieczą, a niechaj pamiątkę ich wytraci z ziemie.¹⁶ Przeto, iż on też zapominał czynić miłosierdzia, a prześladował człowieka ubogiego i żebraka, a chciał zabić tego, który był serca zafrasowanego.¹⁷ A iż się kochał w złorzeczeństwie, przeto nań też przyszło, a gdyż nie chciał błogosławieństwa, oddaliło się od niego.¹⁸ Oblókł się w przeklęctwo jako w szatę swoję, przeniknęło jako woda aż do wnętrzności jego, a jako oliwa aż w kości jego.¹⁹ Niechajżeć w nim chodzi jako w szacie, a miasto pasa niechać się im zawżdy opasuje.²⁰ Ta zapłata od Pana niechać będzie sprzeciwnikom moim i tym, którzy wszytko złe mówią przeciw duszy mojej.

²¹ Ale ty, o Panie, Boże mój, uczyń tak ze mną dla imienia twego, a gdyż jest dobrotliwe miłosierdzie twoje, wyrwisz ty mnie sam.²² Abowiemem-ci ja jest ubogi i niedostateczny, a serce moje zranione jest we mnie.²³ Przemijam prawie jako cień ginący prędko, a ginę jako szarańcza.²⁴ Zemdlone są od postu kolana moje, a ciało moje wychudło przez tłustości.²⁵ I zstałem się ja u nich pośmiewiskiem, a którzy mię widzieli, kiwali na mię głową.²⁶ Wspomóżże mię, o Panie, Boże mój, a wybaw mię według miłosierdzia twego.²⁷ Aby poznali, iż to jest moc twoja, a iż ty to czynisz Panie.²⁸ Niechajżeć mi oni złorzeczą, a ty błogosław; niechaj powstawają, aleć będą zawstydzeni, a rozweseli się służebnik twój.²⁹ Przeciwnicy moi niechać będą wstydem obleczeni, a niechać się okryją sromotą swą.³⁰ Będę zacnie wysławiał Pana usty mojemi, a pośród wiela ludu chwalić go będę.³¹ Iż on stanął po prawej stronie ubogiemu, aby go wybawił od tych, którzy chcieli potępić duszę jego.