Read the Bible

¹ Dawidów. Do ciebie, Panie, wołam mocy moja, nie zatulajże uszu twych przede mną, bo snadź jesli mi się nie ozowiesz, będę równym tym, co zstępują do grobu.² Usłyszże głos próśb mych, gdy wołam ku tobie i gdy podnoszę ręce moje do przybytku twego świętego.³ Nie porywaj mię ze złośniki i z tymi, którzy broją złości, ani z tymi, którzy mówią cudnie z bliźnimi swymi, a myślą źle w sercach swoich.⁴ Oddajże im wedle spraw ich i wedle złościwych uczynków ich, oddajże im wedle uczynków rąk ich, a daj im zapłatę ich.⁵ Abowiem nie obaczywają spraw Pańskich, ani spraw rąk jego, a przetoż je popsuje, a nie pobuduje ich.

⁶ Błogosławionyć jest Pan, abowiem wysłuchał głosu próśb mych.⁷ Pan-ci jest mocą moją i tarczą moją, a w nim ufało serce moje i ratował mię; a przetoż rozweseliło się serce moje, a w pieśni mej chwalić go będę.⁸ Pan-ci jest mocą ich i mocą wybawienia pomazańca swojego.⁹ Zachowajże Panie lud twój, a błogosław dziedzictwu twojemu; sprawujże je, a wywyższaj aże na wieki.