Read the Bible

¹ Potym dana mi jest trzcina podobna lasce; i stanął przy mnie anioł mówiąc: Wstań, a zmierz kościół Boży i ołtarz, i ty, którzy w nim chwalą.² Ale sień, która jest przed kościołem, wyrzuć precz, a nie mierz jej, abowiem dana jest poganom, a miasto święte podepcą przez czterdzieści dwa miesiące.

³ Lecz dam je dwiema świadkom moim, którzy prorokować będą przez tysiąc dni dwieście i siedmdziesiąt, obleczeni w wory.⁴ Ty są ony dwoje drzewa oliwne i dwa lichtarze, postawione przed oblicznością Pana ziemie.⁵ A jesliby im kto chciał szkodzić, ogień wychodzi z ust ich, który pożyra nieprzyjaciele ich, abowiem jesliby im kto chciał szkodzić, tak musi być zabit.⁶ Ci mają moc zamykać niebo, aby deszcz nie szedł we dni proroctwa ich; i mają moc nad wodami, aby je w krew odmieniali, i uderzyć ziemię wszelaką plagą ilebykroć chcieli.⁷ A gdy dokończą świadectwa swojego, bestia, występując z przepaści, podniesie walkę przeciwko nim, a zwycięży je i podbije je.⁸ Trupi też ich polegą w ulicach miasta wielkiego, które jest duchownie rzeczono Sodoma i Egipt, gdzie też Pan nasz był ukrzyżowan.⁹ I ujzrą ludzie z pokolenia, i z narodów, i z języków, i z poganów trupy ich przez półczwarta dnia; a nie dadzą trupów ich skłaść w groby.¹⁰ A obywatele ziemie będą się weselić z nich i radować się będą; i upominki poślą jedni drugim, iż ci dwa prorocy trapili mieszkające na ziemi.¹¹ Ale po półczwartu dniu duch żywota od Boga wychodząc wnidzie w nie i będą stać na nogach swoich, a bojaźń wielka przypadnie na ty, którzy je oglądali.¹² Potym słyszeli głos wielki z nieba mówiąc do nich: Wstąpcie ówdzie! I wstąpili na niebo przez obłok, a oglądali je nieprzyjaciele ich.¹³ I zstało się onej godziny wielkie trzęsienie ziemie, a dziesiąta część miasta upadła i pobite są w onym trzęsieniu ziemie imion ludzi siedm tysięcy, drudzy przestraszeni są i dali chwałę Bogu niebieskiemu.

¹⁴ Biada wtóra przeszła, a oto biada trzecia przyjdzie rychło.¹⁵ A tak siódmy anioł zatrąbił i zstały się głosy wielkie na niebie mówiąc: Królestwa świata zstały się królestwy Pana naszego i Krysta jego, który będzie królował na wieki wieków.¹⁶ Tedy oni czterzej a dwadzieścia starszy, którzy przed oblicznością Bożą siedzą na stolcach swych, upadli na oblicza swe i chwałę dali Bogu.¹⁷ Mówiąc: Dziękujemy tobie Panie, Boże wszechmogący, który jesteś, któryś był, i który masz przyść, iżeś wziął moc twą wielką i królowałeś.¹⁸ I rozgniewali się pogani, i przyszedł gniew twój i czas umarłych, aby byli sądzeni i abyś oddał zapłatę sługam twoim prorokom i świętym, i tym, którzy się boją imienia twego, małym i wielkim, i abyś zagubił ty, którzy psują ziemię.¹⁹ Tedy otworzon jest kościół Boży na niebie i widziana jest skrzynia przymierza jego w kościele jego; i zstały się łyskawice i głosy, i gromy, i trzęsienia ziemie i grad wielki.