Read the Bible

¹ Potem znów nastał dzień, w którym synowie Boży przyszli, by stawić się przed PANEM. Szatan był wśród nich. On również przyszedł, by się przed Nim stawić.² Skąd przybywasz? - zapytał go PAN. A właśnie krążyłem po ziemi - odpowiedział szatan. - Przechadzałem się to tu, to tam.³ A czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę, Joba? - zapytał dałej PAN. - Nie ma na ziemi drugiego takiego jak on. To człowiek nienaganny i prawy, żyjący w bojaźni Bożej i stroniący od zła. Nawet utwierdził się w swojej nienaganności. Podburzałeś Mnie, aby go zniszczyć - jak widać, bez powodu.⁴ A szatan odpowiedział PANU: A cóż to była za próba! Przecież przeżył! Za życie człowiek odda wszystko!⁵ Spróbuj tylko wyciągnąć rękę i odebrać mu zdrowie! Zobaczymy, jak Cię będzie błogosławił!⁶ Wtedy PAN powiedział do szatana: Oto jest w twojej mocy, tylko nie pozbawiaj go życia!

⁷ Szatan odszedł więc sprzed oblicza PANA i odebrał Jobowi zdrowie. Od stóp do głów pojawiły się na jego ciele straszne wrzody.⁸ Job usiadł w popiele i skrobał się kawałkiem skorupy!⁹ Nawet żona powiedziała do niego: Cóż ty tak trwasz w tej swojej nienaganności?! Złorzecz Bogu i umrzyj!¹⁰ Mówisz jak jedna z tych nierozumnych, bezbożnych kobiet - odpowiedział jej Job. - Czy tylko to, co dobre, mamy przyjmować od Boga, a tego, co przykre, już nie? Mimo tego wszystkiego, co go spotkało, Job nie zgrzeszył swoimi ustami.

¹¹ O całym nieszczęściu, które dotknęło Joba, usłyszeli jego trzej przyjaciele. Postanowili przybyć do niego, każdy stamtąd, gdzie mieszkał: Elifaz z Temanu, Bildad z Szuach i Sofar z Naama. Umówili się ze sobą, że pójdą, wyrażą mu współczucie i pocieszą go.¹² Gdy przybyli i spojrzeli na niego, nie poznali go! I nie mogli się powstrzymać od łez. Każdy rozdarł swą szatę i prochem posypał głowę.¹³ Najpierw siedzieli z nim na ziemi przez siedem dni i siedem długich nocy - i żaden nie przemówił ani słowem. Widzieli, jak wielki jest jego ból.