Read the Bible

¹ Jezus tymczasem znów odwołał się do przykładu:² Królestwo Niebios przypomina pewnego króla, który przygotowywał wesele swojemu synowi.³ Posłał poddanych, by zwołali na uroczystość gości, lecz zaproszeni nie chcieli przyjść.⁴ Posłał więc innych poddanych. Powiedzcie zaproszonym - polecił - że pierwsze danie gotowe, mięso czeka na przyrządzenie, wszystko już dopięte. Przyjdźcie na wesele.⁵ Oni jednak zlekceważyli zaproszenie i odeszli, jeden na swoje pole, drugi do swego handlu,⁶ a pozostali schwytali jego sługi, znieważyli lub pozabijali.⁷ Król rozgniewał się, posłał swoje wojsko, wygubił morderców, a ich miasto puścił z dymem.⁸ Następnie powiedział do służby: Wesele wprawdzie gotowe, ale zaproszeni nie byli godni.⁹ Wyjdźcie więc na skrzyżowania dróg i zaproście na wesele tylu, ilu spotkacie.¹⁰ Słudzy wyszli i sprowadzili napotkanych, złych i dobrych - i zapełniły się miejsca przy stole.¹¹ Wówczas wszedł król. Chciał przyjrzeć się zaproszonym. Zobaczył wśród nich człowieka nie ubranego w weselną szatę.¹² Jak tu wszedłeś, przyjacielu - zapytał - nie mając weselnej szaty? A ten oniemiał.¹³ Król natomiast rozkazał swej służbie: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie na zewnątrz, w ciemność, tam będzie płacz i zgrzytanie zębami.¹⁴ Wielu bowiem jest zaproszonych, lecz niewielu wybranych.

¹⁵ Wtedy faryzeusze odeszli i uknuli pewien plan. Postanowili przyłapać Jezusa na jakiejś niefortunnej wypowiedzi.¹⁶ Wysłali więc do Niego swoich uczniów oraz zwolenników Heroda z takim zapytaniem: Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i zgodnie z prawdą uczysz, jak postępować według woli Bożej. Nie wyróżniasz też nikogo, gdyż nie kierujesz się pozorami stwarzanymi przez ludzi.¹⁷ Powiedz nam więc, jakie jest Twoje zdanie: Czy należy płacić podatek cesarzowi, czy też nie?¹⁸ Jezus przejrzał ich zamiary i powiedział: Dlaczego wystawiacie Mnie na próbę, obłudnicy?¹⁹ Pokażcie mi monetę, którą płaci się podatek. Przyniesiono Mu zatem denara.²⁰ Czyj to wizerunek oraz napis? - zapytał.²¹ Cesarza - odpowiedzieli. Wtedy im powiedział: Co cesarskie, oddawajcie więc cesarzowi, a co Boże - Bogu.²² Gdy to usłyszeli, opuścili Go i zdziwieni odeszli.

²³ Tego dnia podeszli do Niego saduceusze. Twierdzą oni, że nie ma zmartwychwstania. Rozpoczęli od takiego przykładu:²⁴ Nauczycielu! Mojżesz powiedział, że jeśli ktoś umrze bezdzietnie, to brat ma poślubić jego żonę i wzbudzić potomstwo swojemu bratu.²⁵ Otóż było u nas siedmiu braci. Pierwszy ożenił się i umarł, a ponieważ nie miał potomstwa, zostawił żonę swojemu bratu.²⁶ Podobnie było z drugim i trzecim - aż do siódmego.²⁷ Po wszystkich zmarła też kobieta.²⁸ Przy zmartwychwstaniu więc którego z tych siedmiu będzie żoną? Bo wszyscy ją mieli.²⁹ Jezus im odpowiedział: Błądzicie, gdyż nie znacie Pism ani mocy Bożej.³⁰ Po zmartwychwstaniu ludzie nie będą się żenić ani wychodzić za mąż, lecz będą jak aniołowie w niebie.³¹ A co do zmartwychwstania, czy nie czytaliście, co wam Bóg powiedział w słowach:³² Ja jestem Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba? Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych.³³ A tłumy, słysząc te słowa, zdumiewały się Jego nauką.

³⁴ Na wieść o tym, że Jezus zamknął usta saduceuszom, faryzeusze zebrali się razem.³⁵ Jeden z nich, znawca Prawa, wystawił Jezusa na próbę:³⁶ Nauczycielu - zapytał - które z przykazań Prawa uznałbyś za najważniejsze?³⁷ A On mu odpowiedział: Masz kochać Pana, swojego Boga, całym swoim sercem, z całej swojej duszy i każdą swoją myślą.³⁸ To jest najważniejsze i pierwsze przykazanie.³⁹ Drugie zaś, podobne temu, brzmi: Masz kochać swojego bliźniego tak, jak samego siebie.⁴⁰ Na tych dwóch przykazaniach opiera się całe Prawo i Prorocy.

⁴¹ Gdy zebrali się faryzeusze, Jezus zapytał ich:⁴² Co sądzicie o Chrystusie? Czyim jest synem? Odpowiedzieli: Dawida.⁴³ Wówczas ich zapytał: Jak to więc jest, że Dawid, natchniony przez Ducha, nazywa Go Panem? Przecież mówi:⁴⁴ Pan oświadczył memu Panu: Usiądź po mojej prawicy, aż pod Twoje stopy położę Twoich wrogów!⁴⁵ Jeśli więc Dawid nazywa Go Panem, jak może On być jego synem?⁴⁶ I nikt nie był w stanie powiedzieć na ten temat ani słowa. Nikt też od tego dnia nie ośmielił się zadawać Mu pytań.