Read the Bible

¹ Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:² Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?³ Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?⁴ Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.⁵ O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;⁶ Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą karę. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

⁷ Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?⁸ Są wyżej niż niebiosa, co możesz z tym uczynić? Głębsze niż piekło, czy możesz je poznać?⁹ Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.¹⁰ Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?¹¹ On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?¹² Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

¹³ Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;¹⁴ Jeśli w twoich rękach jest nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.¹⁵ Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.¹⁶ Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.¹⁷ I twoje życie będzie jaśniejsze niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.¹⁸ Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.¹⁹ Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się przed twoim obliczem.²⁰ Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja będzie jak wyzionięcie ducha.