Read the Bible

¹ En het geschiedde, toen Jezus al deze woorden geindigd had, dat hij tot zijne jongeren zeide:² Gij weet, dat het na twee dagen Pasen wordt, en des Mensen Zoon zal overgeleverd worden om gekruisigd te worden.³ Toen vergaderden de Hogepriesters en Schriftgeleerden en de Oudsten des volks in het paleis van den hogepriester, genaamd Kjafas,⁴ en beraadslaagden te zamen, hoe zij Jezus met list zouden vangen en doden.⁵ Doch zij zeiden: Vooral niet op het feest, opdat er geen oproer kome onder het volk.

⁶ Toen nu Jezus te Bethani was in het huis van Simon, den melaatse,⁷ trad ene vrouw tot hem, die ene albasten fles met kostbare zalfolie had, en goot die uit op zijn hoofd, toen hij aan tafel zat.⁸ Toen zijne jongeren dat zagen, werden zij misnoegd en zeiden: Waartoe deze verkwisting.⁹ Deze zalfolie had duur verkocht, en het geld den armen gegeven kunnen worden.¹⁰ Toen Jezus dit merkte, zeide hij tot hen: Waarom doet gij deze vrouw moeite aan? Zij heeft een goed werk aan mij gedaan.¹¹ Armen hebt gij altijd bij u; maar mij hebt gij niet altijd.¹² Dat zij deze zalfolie op mijn lichaam heeft uitgegoten, dat heeft zij gedaan, omdat ik zal begraven worden.¹³ Voorwaar, ik zeg u: Overal, waar dit evangelie gepredikt wordt in de gehele wereld, zal men ook tot hare gedachtenis zeggen wat zij gedaan heeft.

¹⁴ Toen ging een van de twaalven, genaamd Judas Iskariot, tot de Hogepriesters en zeide:¹⁵ Wat wilt gij mij geven en ik zal hem u overleveren? En zij wogen hem dertig zilverlingen toe.¹⁶ En van toen af zocht hij gelegenheid om hem over te leveren.

¹⁷ En op den eersten dag der ongezuurde broden traden de jongeren tot Jezus, en zeiden tot hem: Waar wilt gij, dat wij u het Pascha bereiden zullen om het te eten?¹⁸ Hij zeide: Gaat heen in de stad tot zekeren man, en zegt tot hem: De Meester laat u zeggen: Mijn tijd is nabij; ik wil bij u het Pascha houden met mijne jongeren. --¹⁹ En de jongeren deden gelijk Jezus hun bevolen had, en bereidden het Pascha.²⁰ Toen het nu avond geworden was, zette hij zich aan tafel met de twaalven.²¹ En toen zij aten zeide hij: Voorwaar, ik zeg u, dat n van u mij verraden zal.²² En zij werden zeer bedroefd, en ieder van hen begon tot hem te zeggen: Ik toch niet, Heer?²³ En hij antwoordde, zeggende: Die de hand met mij in den schotel doopte, die zal mij verraden.²⁴ Des Mensen Zoon gaat wel heen, gelijk van hem geschreven staat; maar wee dien mens, door wien des Mensen Zoon verraden wordt! Het ware dien mens beter, dat hij nooit geboren was.²⁵ Toen antwoordde Judas, die hem verried, en zeide: Ik toch niet, Rabbi? Hij zeide tot hem: Gij zegt het.

²⁶ Toen zij nu aten, nam Jezus het brood, dankte, en brak het, en gaf het den jongeren, en zeide: Neemt, eet, dit is mijn lichaam.²⁷ En hij nam den kelk en dankte, en gaf hun dien, en zeide: Drinkt allen daaruit;²⁸ dit is mijn bloed, het bloed des nieuwen verbonds, dat vergoten wordt voor velen tot vergeving der zonden.²⁹ En ik zeg u, dat ik van nu af niet meer drinken zal van dit gewas des wijnstoks tot op dien dag, wanneer ik het nieuw met u drinken zal in het rijk mijns Vaders.³⁰ En toen zij den lofzang gezongen hadden, gingen zij uit naar den Olijfberg.

³¹ Toen zeide Jezus tot hen: In dezen nacht zult gij u allen aan mij ergeren; want er staat geschreven: "lk zal den herder slaan, en de schapen der kudde zullen zich verstrooien".³² Maar wanneer ik zal opgestaan zijn, zal ik voor u heen gaan naar Galila.³³ Doch Petrus antwoordde en zeide tot hem: Al ware het ook, dat zij zich allen aan u ergerden, zo zal ik mij nochtans nimmermeer ergeren.³⁴ Jezus zeide tot hem: Voorwaar, ik zeg u, in dezen nacht, eer de haan kraait, zult gij mij driemaal verloochenen.³⁵ Petrus zeide tot hem: Al ware het ook, dat ik met u moest sterven, zo zal ik u toch niet verloochenen. Desgelijks zeiden ook al de jongeren.

³⁶ Toen kwam Jezus met hen aan een hof, genaamd Gethsman, en zeide tot zijne jongeren: Zit hier neder, totdat ik zal heengegaan zijn en ginds gebeden hebben.³⁷ En hij nam tot zich Petrus en de twee zonen van Zebedes, en begon treurig en zeer beangst te worden.³⁸ Toen zeide Jezus tot hen: Mijne ziel is bedroefd tot den dood toe; blijft hier en waakt met mij.³⁹ En hij ging een weinig voort, en viel op zijn aangezicht neder, en bad, zeggende: Mijn Vader, is het mogelijk, laat deze kelk van mij voorbijgaan; doch niet gelijk ik wil, maar gelijk Gij wilt.⁴⁰ En hij kwam tot zijne jongeren en vond ze slapende, en zeide tot Petrus: Kunt gij dan niet n uur met mij waken?⁴¹ Waakt en bidt, opdat gij niet in verzoeking komt; de geest is wel gewillig, maar het vlees is zwak.⁴² Ten tweeden male ging hij wederom heen, en bad en zeide: Mijn Vader, zo het niet mogelijk is, dat deze kelk van mij voorbijga, tenzij dat ik hem drinke, zo geschiede uw wil.⁴³ En hij kwam en vond hen wederom slapende; en hunne ogen waren vol slaap.⁴⁴ En hij liet hen daar, en ging wederom heen en bad ten derden male, en sprak dezelfde woorden.⁴⁵ Toen kwam hij tot zijne jongeren, en zeide: Wilt gij nu slapen en rusten? Ziet, de ure is gekomen, dat des Mensen Zoon zal overgeleverd worden in de handen der zondaren.⁴⁶ Staat op, laat ons gaan! Ziet, hij is nabij, die mij verraadt.

⁴⁷ En terwijl hij nog sprak, zie, toen kwam Judas, een der twaalven, en met hem een grote schare, met zwaarden en met stokken, van de Hogepriesters en Oudsten des volks.⁴⁸ En de verrader had hun een teken gegeven, en gezegd: Wien ik kussen zal, die is het; grijpt dien.⁴⁹ En terstond trad hij tot Jezus, en zeide: Wees gegroet, Rabbi! en kuste hem.⁵⁰ Maar Jezus zeide tot hem: Vriend, waartoe zijt gij gekomen? Toen traden zij toe, en sloegen de handen aan Jezus en grepen hem.⁵¹ En zie, een van degenen die bij Jezus waren, strekte de hand uit en trok zijn zwaard, en sloeg des hogepriesters dienstknecht en hieuw hem het oor af.⁵² Toen zeide Jezus tot hem: Steek uw zwaard in zijne plaats; want allen, die het zwaard nemen, zullen door het zwaard omkomen.⁵³ Of meent gij, dat ik mijnen Vader niet nu nog kan bidden, dat Hij mij meer dan twaalf legioenen Engelen toezende?⁵⁴ Maar hoe zou dan de Schrift vervuld worden, die zegt dat het alzo geschieden moet?⁵⁵ Te dier ure zeide Jezus tot de scharen: Gij zijt uitgegaan als tot een moordenaar, met zwaarden en met stokken, om mij gevangen te nemen; ik heb immers dagelijks bij u gezeten en geleerd in den tempel, en gij hebt mij niet gegrepen.⁵⁶ Doch dit alles is geschied, opdat de schriften der profeten zouden vervuld worden. Toen verlieten hem al de jongeren en vloden.

⁵⁷ Die Jezus nu gegrepen hadden, leidden hem naar den hogepriester Kjafas, alwaar de Schriftgeleerden en de Oudsten vergaderd waren.⁵⁸ En Petrus volgde hem van verre tot aan het paleis des hogepriesters, en ging binnen, en zette zich bij de dienaren, om te zien hoe het zou aflopen.⁵⁹ En de Hogepriesters en de Oudsten en de gehele Raad zochten valse getuigenis tegen Jezus, opdat zij hem konden doden, maar zij vonden niets;⁶⁰ en hoewel er vele valse getuigen voortraden, vonden zij toch niets.⁶¹ Ten laatste kwamen er twee valse getuigen voor, en zeiden: Hij heeft gezegd: Ik kan den tempel Gods afbreken, en dien in drie dagen opbouwen.⁶² En de Hogepriester stond op en zeide tot hem: Antwoordt gij niets op hetgeen dezen tegen u getuigen?⁶³ Doch Jezus zweeg stil. En de Hogepriester antwoordde en zeide tot hem: Ik bezweer u bij den levenden God, dat gij ons zegt of gij de Christus, de Zoon Gods, zijt?⁶⁴ Jezus zeide tot hem: Gij zegt het. Doch ik zeg u: Van nu af zal het geschieden, dat gij des Mensen Zoon zult zien zitten ter rechterhand der kracht, en komen op de wolken des hemels.⁶⁵ Toen scheurde de Hogepriester zijne klederen, en zeide: Hij heeft God gelasterd; wat behoeven wij nog getuigen? Ziet, nu hebt gij zijne godslastering gehoord.⁶⁶ Wat dunkt u? En zij antwoordden, zeggende: Hij is des doods schuldig.⁶⁷ Toen spuwden zij in zijn aangezicht, en gaven hem vuistslagen;⁶⁸ en anderen sloegen hem in het aangezicht en zeiden: Profeteer ons, Christus, wie is het, die u sloeg?

⁶⁹ En Petrus zat buiten in het hof; en ene dienstmaagd trad tot hem, zeggende: Gij waart ook bij Jezus van Galila.⁷⁰ Maar hij loochende het voor hen allen, zeggende: Ik weet niet wat gij zegt.⁷¹ Doch toen hij uitging naar de voorpoort, zag hem ene andere, en zeide tot degenen die daar waren: Deze was ook bij Jezus van Nazaret.⁷² En hij loochende het nog eens, en zwoer daarop: Ik ken dien mens niet.⁷³ En kort daarna kwamen die daar stonden, en zeiden tot Petrus: Voorwaar, gij zijt ook een van die; want ook uwe spraak verraadt u.⁷⁴ Toen begon hij zich te vervloeken en te zweren: Ik ken dien mens niet.⁷⁵ En terstond kraaide de haan. Toen gedacht Petrus aan Jezus' woorden, die hij tot hem gezegd had: Eer de haan kraaien zal, zult gij mij driemaal verloochenen. En hij ging naar buiten en weende bitterlijk.