Read the Bible

¹ Des morgens nu hielden al de Hogepriesters en de Oudsten des volks raad over Jezus, om hem te doden.² En zij bonden hem, leidden hem heen, en leverden hem over aan den landvoogd Pontius Pilatus.³ Toen Judas, die hem verraden had, zag, dat hij ter dood veroordeeld was, berouwde het hem, en hij bracht de dertig zilverlingen aan de Hogepriesters en de Oudsten weder,⁴ zeggende: Ik heb gezondigd, dat ik onschuldig bloed verraden heb. Maar zij zeiden: Wat gaat ons dat aan? Zie gij toe!⁵ En hij wierp de zilverlingen in den tempel en scheidde van daar, en ging heen en verhing zich.⁶ De Hogepriesters nu namen de zilverlingen, en zeiden: Het is niet geoorloofd, dat wij die in de godskist leggen, want het is bloedgeld.⁷ En zij hielden raad, en kochten daarvoor den akker eens pottenbakkers, tot ene begrafenis voor vreemdelingen.⁸ Daarom is deze akker genaamd de Bloedakker, tot op den dag van heden.⁹ Toen is vervuld hetgeen gezegd is door den profeet Jeremia, zeggende: "Zij hebben dertig zilverlingen genomen, waarmede de verkochte betaald werd, welken zij kochten van de kinderen Israls,¹⁰ en hebben ze gegeven voor den akker eens pottenbakkers, gelijk de Heer mij bevolen heeft".

¹¹ En Jezus stond voor den landvoogd; en de landvoogd vraagde hem, zeggende: Zijt gij de koning der Joden? En Jezus zeide tot hem: Gij zegt het.¹² En toen hij beschuldigd werd door de Hogepriesters en de Oudsten, antwoordde hij niets.¹³ Toen zeide Pilatus tot hem: Hoort gij niet hoe zwaar zij u beschuldigen?¹⁴ Maar hij antwoordde hem niet op n woord, zodat de landvoogd zich zeer verwonderde.¹⁵ En op het feest was de landvoogd gewoon aan het volk een gevangene los te geven, wien zij wilden.¹⁶ En te dien tijde hadden zij een beruchten gevangene, genaamd Barabbas.¹⁷ En toen zij vergaderd waren, zeide Pilatus tot hen: Wien wilt gij, dat ik u zal losgeven, Barabbas, of Jezus, die gezegd wordt, dat hij de Christus is?¹⁸ Want hij wist wel, dat zij hem uit nijdigheid hadden overgeleverd.¹⁹ En toen hij op den rechterstoel zat, zond zijne huisvrouw tot hem, en liet hem zeggen: Heb niets te doen met dezen rechtvaardige, want ik heb heden om zijnentwil veel geleden in den droom.²⁰ Maar de Hogepriesters en de Oudsten stookten het volk op, dat zij Barabbas zouden eisen, en Jezus doden.²¹ Toen antwoordde de landvoogd en zeide tot hen: Wien van deze twee wilt gij, dat ik u zal losgeven? En zij zeiden: Barabbas.²² Pilatus zeide tot hen: Wat zal ik dan doen met Jezus, die gezegd wordt dat hij de Christus is? Zij zeiden allen: Laat hem kruisigen.²³ Doch de landvoogd zeide: Wat kwaads heeft hij dan gedaan? Maar zij riepen te meer, zeggende: Laat hem kruisigen!²⁴ Toen nu Pilatus zag, dat hij niets vorderde, maar dat er veelmeer een oproer kwam, nam hij water en wies de handen voor het volk, zeggende: Ik ben onschuldig aan het bloed van dezen rechtvaardige; ziet gij toe!²⁵ Toen antwoordde al het volk en zeide: Zijn bloed kome over ons en over onze kinderen!

²⁶ Toen gaf hij hun Barabbas los, maar Jezus liet hij geeselen, en leverde hem over om gekruisigd te worden.²⁷ Toen namen de krijgsknechten van den landvoogd Jezus met zich in het rechthuis, en vergaderden tegen hem de gehele schare.²⁸ En zij ontkleedden hem, en deden hem een purperen mantel om,²⁹ en vlochten ene kroon van doornen, en zetten die op zijn hoofd, en gaven hem een rietstok in zijne rechterhand; en zij bogen de knien voor hem, en bespotten hem, zeggende: Wees gegroet, koning der Joden!³⁰ En zij spuwden op hem, en namen den rietstok en sloegen daarmede op zijn hoofd.³¹ En toen zij hem bespot hadden, deden zij hem den mantel af, en trokken hem zijne klederen aan, en leidden hem heen om hem te kruisigen.³² En toen zij uitgingen, vonden zij een mens van Cyrene, genaamd Simon; dezen dwongen zij, om zijn kruis te dragen.

³³ En toen zij kwamen aan de plaats, genaamd Golgotha, dat is vertaald: Hoofdschedelplaats,³⁴ gaven zij hem edik met gal gemengd te drinken; en toen hij dien proefde, wilde hij niet drinken.³⁵ Toen zij hem nu gekruisigd hadden, deelden zij zijne klederen, en wierpen het lot daarover, opdat vervuld werd hetgeen gezegd is door den profeet: "Zij hebben mijne klederen onder zich gedeeld, en over mijn gewaad hebben zij het lot geworpen".³⁶ En zij zaten aldaar, en hielden de wacht bij hem.³⁷ En boven zijn hoofd hechtten zij de oorzaak van zijne doodstraf, aldus geschreven: Deze is Jezus, de koning der Joden.³⁸ En twee moordenaars werden met hem gekruisigd, n ter rechter hand en n ter linkerhand.³⁹ En die voorbijgingen lasterden hem, en schudden hunne hoofden,⁴⁰ zeggende: Gij, die den tempel afbreekt en in drie dagen opbouwt, help uzelven! Zijt gij Gods Zoon, zo klim af van het kruis!⁴¹ Desgelijks bespotten hem ook de Hogepriesters met de Schriftgeleerden en de Oudsten, en zeiden:⁴² Anderen heeft hij geholpen, en kan zichzelven niet helpen. Is hij Israls koning, zo klimme hij nu af van het kruis, dan zullen wij hem geloven.⁴³ Hij heeft op God vertrouwd; die verlosse hem nu, indien Hij behagen in hem heeft; want hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon!⁴⁴ Desgelijks beschimpten hem ook de moordenaars, die met hem gekruisigd waren.⁴⁵ En van de zesde ure af ontstond er ene duisternis over het gehele land, tot de negende ure toe.⁴⁶ En omtrent de negende ure riep Jezus met ene luide stem, zeggende: El, El, lama sabachtani! dat is: mijn God, mijn God, waarom hebt gij mij verlaten?⁴⁷ En sommigen van degenen, die daar stonden, dit horende, zeiden: Hij roept Ela.⁴⁸ En terstond liep er een van hen heen, nam ene spons en vulde ze met edik, en stak ze op een rietstok, en gaf hem te drinken.⁴⁹ Maar de anderen zeiden: Houd op, laat ons zien, of Ela komt, om hem te helpen.

⁵⁰ En Jezus riep nog eens met ene luide stem, en gaf den geest.⁵¹ En zie, het voorhangsel in den tempel scheurde in tween, van boven tot beneden; en de aarde beefde, en de steenrotsen scheurden,⁵² en de graven openden zich, en vele lichamen der heiligen, die ontslapen waren, stonden op,⁵³ en gingen uit de graven, na zijne opstanding, en kwamen in de heilige stad, en verschenen aan velen.⁵⁴ De hoofdman nu, en die bij hem waren en bij Jezus de wacht hielden, ziende de aardbeving en wat geschiedde, verschrikten zeer en zeiden: Waarlijk, deze was Gods Zoon!⁵⁵ En daar waren vele vrouwen, die van verre toezagen, die Jezus gevolgd waren uit Galila, en hem gediend hadden;⁵⁶ onder welke was Maria Magdalena, en Maria de moeder van Jakobus en Joses, en de moeder der zonen van Zebedes.

⁵⁷ Des avonds nu kwam een rijk man van Arimatha, genaamd Jozef, die ook een jonger van Jezus was.⁵⁸ Deze ging tot Pilatus en verzocht hem om het lichaam van Jezus. Toe gebood Pilatus, dat het hem gegeven zou worden.⁵⁹ En Jozef nam het lichaam, en wond het in een rein lijnwaad,⁶⁰ en leide het in zijn eigen nieuw graf, hetwelk hij in ene steenrots had laten uithouwen, en wentelde een groten steen voor den ingang des grafs, en ging van daar.⁶¹ En aldaar was Maria Magdalena en de andere Maria; die zetten zich tegenover het graf.⁶² Des anderen daags, die op den dag der toerusting volgt, kwamen de Hogepriesters en de Farizen te zamen tot Pilatus,⁶³ zeggende: Heer, wij herinneren ons, dat deze verleider, toen hij nog leefde, gezegd heeft: Ik zal na drie dagen opstaan.⁶⁴ Beveel dan, dat men het graf bewake tot den derden dag, opdat zijne jongeren misschien niet bij nacht komen en hem stelen, en tot het volk zeggen: Hij is opgestaan van de doden. Zo zou de laatste bedriegerij erger worden dan de eerste.⁶⁵ En Pilatus zeide tot hen: Daar hebt gij de wachters; gaat heen, en bewaakt het, zo goed gij het verstaat.⁶⁶ En zij gingen heen, en bewaakten het graf met wachters, en verzegelden den steen.